Özet:

Amaç: Bu araştırma, klinisyen hemşirelerdeki COVID-19 korkusunu ve mesleğe bağlılık düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu araştırma Türkiye genelinde çalışan 86 hemşire ile yürütülmüştür. Araştırma verileri online ortamda, Tanıtıcı Bilgi Formu, COVID-19 Korkusu Ölçeği ve Hemşirelikte Mesleğe Bağlılık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis testi, bağımsız t testi, tek tönlü varyans analizi, Pearson ve Spearman Korelasyon analizleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Klinisyen hemşirelerde COVID-19 Korkusu Ölçeği puan ortalaması 20.01±6.91, Hemşirelikte Mesleğe Bağlılık Ölçeği puan ortalaması 68.02±12.88 olarak bulunmuştur. COVID-19 korku düzeyinin kadınlarda anlamlı şekilde daha yüksek olduğu saptanmıştır. Mesleğe bağlılığın alt boyutlarından “Çaba Gösterme İstekliliği”’nin kadınlarda ve çocuk sahibi olanlarda, mesleğe bağlılık toplam puanlarının ise çocuk sahibi olanlarda anlamlı şekilde daha yüksek olduğu saptanmıştır (p0.05). COVID-19 korkusu ölçeği puan ortalaması ile “Çaba Gösterme İstekliliği” puan ortalaması arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki olduğu (p<0.05) ancak COVID-19 korkusu ölçeği puan ortalaması ile Hemşirelikte Mesleğe Bağlılık Ölçeği puan ortalaması arasında anlamlı bir ilişki olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Sonuç: Klinisyen hemşirelerdeki COVID-19 korkusu ve mesleğe bağlılığın orta düzeyde olduğu, COVID-19 korkusunun mesleğe bağlılığı etkilemediği saptanmıştır. Hemşirelerin pandemi sürecinde yaşadıkları korku ve diğer psikolojik sorunların, mesleğe bağlılığa etkisini belirlemeye yönelik daha büyük gruplarda çalışmaların yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: