Öz: Bu çalışmada ailedeki yetişkinlerin sahip oldukları davranış örüntülerinin çocuğun dini inanç, tutum ve davranışlarında etkisinin olup olmadığının tespit edilebilmesi amaçlanmaktadır. Bunun için dini konular ile ilgili belirlenen öğrenci ve aile özellikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olup olmadığı araştırılmıştır. Bu amaçla “Çocuğun Din Eğitiminde Anne-Babanın Etkisi: Diyarbakır Örneği” isimli anket formu hazırlanmış ve Diyarbakır’ın dört merkez ilçesindeki sekiz ilköğretim okulunun üçüncü sınıf öğrencilerine uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlara bakıldığında, öğrencilerin evlerinde yemeklerden sonra dua okunma sıklığı arttıkça annelerine ve babalarına dini konularda soru sorma sıklığının da arttığı tespit edilmiştir. Dua ve sureleri annesinden ve babasından öğrendiğini belirten öğrenciler, dini konularda annelerine ve babalarına daha sık soru sormuşlardır. Anne ve babanın çocuğuna nasihatte bulunma yoğunluğu arttıkça, çocukların Kur’an okumayı bilme düzeyi, Ramazan Ayı’nda oruç tutmayı isteme düzeyi ve evde yemeklerden sonra dua okunma yoğunluğu artış göstermiştir. Annenin ve babanın dini bağlılık düzeyi arttıkça, öğrencinin oruç tutmayı isteme düzeyi de artmıştır.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|