Özet:

Peygamberler aracılığıyla insanlığa iletilen, Tanrı’nın emir ve yasaklarını ihtiva eden ve insan hayatının tüm yönlerini kapsayan vahyin, ilahi bir vasıf taşıyor olması, bu dili kutsallaştırantemel özelliğidir. Bu süreç Tanrı, peygamber ve insan arasında büyük ölçüde tek yönlü olmakla birlikte bir iletişim biçimini tasvir etmektedir. Her iletişimin kullandığı bir dil vardır ve bu anlamda burada gerçekleşen iletişim biçiminin, din dili olarak değerlendirilmesi gerektiği kanaatindeyiz. Vahye muhatap olan insan, yaşantısına katılan dini anlam ile söylem ve eylemlerine dini bir hüviyet yüklemektedir. Dinin dil üzerine etkisini ortaya koymak ve söylemin niteliğini açıklamak anlamında daha doğru bir kullanıma işaret etmek açısından burada ortaya çıkan dili ise dini dil olarak ifade etmek uygun görünmektedir.

Anahtar Kelimeler: