Views
11
Downloands
1
1940'ların sonlarında İtalya'da kendini gösteren figüratif, soyut ve soyutlama, sanatsal bakış açılarında, anikonik (tasvirsiz) ifade dilini ortaya çıkarır. 1945 sonrası sanat hareketlerinde yaşanan dinamizm, sanatçı öznelliğini ortaya çıkararak malzeme olanaklarının zenginleşmesine ve atık nesnelerin ifade aracı olarak kullanılmasıyla biçim içerik ilişkisinin zenginleşmesini sağlamıştır. Postmodern anlatım dilini kullanan İtalyan sanatçı Alberto Burri, seçtiği malzemelerle biçim içerik anlamında yenilikçi teknikler geliştirir. Bu çalışma ile Burri’nin çalışmalarında biçim içerik ilişkisinin açıklanması amaçlanmaktadır. Kolajı kavramsallaştırarak Batı resim geleneğini yeniden şekillendiren Burri, günlük malzemeleri manipüle etmeye yönelik farklı yaklaşımları ve montajları ile yakın tarihin travmasını; II. Dünya savaşı sonrasındaki harap durumu, hasarı, onarımı ve durum karşısındaki savunmasızlığı alımlayıcılara hissettirerek onların konsantrasyonlarını biçimlerin ruhuna sakladığı içeriklerle baş başa bırakarak onları iç hesaplaşmaya yöneltir. Burri, malzemeleriyle insanın varoluş dünyasına pencere açar; insanın derinliklerine inerek dramları, yaraları, mutsuzlukları gösterirken mutluluğun yeniden oluşacağının mesajını verir. Çalışmalarında, sanat kavramını sorgular ve doğayı taklit eden kurgusal anlayışıyla, sanatsal pratiğini hayatla ilişkilendirir ve sanatıyla hayatın gerçekliğini ortaya koyar.
Figurative, abstract, and abstraction, which manifested itself in Italy in the late 1940s, has revealed the aniconic (non-depictive) language of expression in artistic perspectives. The dynamism experienced in the art movements after 1945 enabled the enrichment of material possibilities by revealing the artistic subjectivity and the enrichment of the relationship between form and content by using waste objects as a means of expression. Using the postmodern language of expression, Italian artist Alberto Burri developed innovative techniques in terms of form and content with the materials he chooses. This study aims to explain the relationship between form and content in Burri's work. Burri opens a window into the world of human existence with his materials; while showing the tragedies, wounds, and unhappiness of people by going into the depths of the human, he also gives the message that happiness will reemerge. In his works, with his fictional understanding imitating nature, he questions the concept of art, relates his artistic practice to life, and reveals the reality of life with his art.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
