ASOS INDEKS
Görüntüleme
21
Bu makale, Jeanette Winterson’ın Fener Bekçisi (2004) adlı romanında detaylı bir metin analizi sunarak bellek kavramını inceler ve belleğin bireyin kimliğini şekillendirmede nasıl bir rol oynadığını ve bedenin ve mekânların belleği nasıl oluşturduğunu keşfeder. Bir uzamsal-zamansal varlık olarak birey, dünyayı bedeninin duyusal algıları ile algılar ve bu etkileşimle beden ve mekânsal belleğini oluşturur. Bu hoş veya acı verici hatıraların hatırlanması bugünü etkiler. Bu çalışma aynı zamanda geçmişin hatırlanması ve yeniden yorumlanmasının bireyin varoluşu üzerindeki etkisini ve bir bireyin kimliği ve varoluşu üzerinde psikolojik olayların hatırlanmasında mekânsal ve beden belleğinin ne kadar önemli olduğunu ve geçmişin, yani anıların, bireyin kendini tanımasında nasıl işlev gördüğünü tartışır. Bu makale, Fener Bekçisi’nde beden ve mekâna atıfta bulunarak hikâye anlatımı yoluyla kimliğin oluşmasında geçmişin işlevi üzerinde durmaktadır. Deniz feneri ve hikâyeler, kimliği şekillendiren mekânsal ve beden hafızasını oluşturma işlevi görür ve anne-kız ilişkisini ve bu ilişkinin kurulmasında bedenin rolünü keşfederek psikolojiye ve varoluşa ışık tutar.
This article analyzes Jeanette Winterson’s Lighthousekeeping (2004) within the concept of memory through a close textual analysis and explores how memory plays a role in shaping an individual’s identity and how body and spaces form memory. An individual as a spatial temporal being perceives the world through sensory perceptions of her/his body and forms her/his body and spatial memories through this interaction. The recollections of these memories, pleasant or painful, affect the present. This study also highlights the effectiveness of recreations and reinterpretations of the past on an individual’s existence, and investigates how spatial and body memories are important in recollections of the events that have psychological impacts on an individual’s identity and existence, and how the past, namely memories, functions for the self-realization. This article dwells on the function of the past through storytelling in the construction of identity by referring to body and space in Lighthousekeeping. The lighthouse and stories function to form spatial and body memory that shape identity and shed light on psychology and existence by exploring the relationship between mother and daughter and the role of body in establishing this relationship.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
