Görüntüleme
26
Amaç:Bu çalışmanın amacı farklı tip fiber postların push-out bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Otuz adet çekilmiş radyografik olarak tek köklü ve tek kanallı olduğu belirlenen insan dişi kullanıldı. Dişlerin kronları uzaklaştırıldı ardından ortalama 15 mm olarak belirlenen köklerin kök kanal tedavileri tamamlandıktan sonra kökler rastgele 3 gruba (Grup 1: karbon fiber grubu, Grup 2: cam fiber grubu , Grup 3: kompozit ile güçlendirilmiş cam fiber grubu ) ayrıldı. Hazırlanan örneklerden korono-apikal yönde 1 mm kalınlığında dişin her bir bölgesinden iki seri olmak üzere (apikal, orta ve koronal) toplam altı kesit alındı. Push-out testi, universal test cihazı kullanılarak 0.5 mm /dk. hareket hızıyla uygulandı. Her bir kesit için elde edilen verilerin (Mpa) istatistiksel analizleri Kruskal Wallis testi ve Friedman test kullanılarak yapıldı. Bulgular:Kompozit ile güçlendirilmiş cam fiber postlaryüksek bağlanma dayanımı değerleri gösterirken (p<0.05), karbon fiber postların bağlanma dayanım değerlerinin cam fiber postlardan yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Her üç fiber post türü koronal bölgedeyüksek bağlanma dayanımı göstermişken (p<0.05), apikal bölge dedüşük bağlanma dayanımı değerleri göstermiştir (p<0.05). Karbon fiber ve cam fiber grubunda orta ve apikal bölgelerdeki bağlanma değerleri arasında anlamlı bir fark belirlenememiştir (p>0.05). Sonuç:Çalışmamızın sınırları dahilinde, kompozit rezinle güçlendirilmiş cam fiber postların tüm kök kanal bölgelerinde, karbon fiber postlar ve cam fiber postlarla karşılaştırıldığında bağlanma dayanımı değerlerinin anlamlı olarak yüksek olduğu belirlendi.
Purpose:The purpose of this study is to assess the push-out connectivity resistance of different types of fiber posts. Instruments and Methods: Thirty pieces were taken radiographically and used as a single root and single channel of human female. The crowns of the teeth were removed and after the root channel treatments of the roots identified at an average of 15 mm were completed, the roots were randomly divided into 3 groups (Group 1: Carbon fiber group, Group 2: Glass fiber group, Group 3: Composite-fortified glass fiber group). From the prepared samples, a total of six cuts were taken from each area of the tooth with a thickness of 1 mm in the corono-apical direction, two series (apical, middle and coronal). Push-out test, using the universal test device 0.5 mm/min. It was implemented with speed. Statistical analysis of the data obtained for each cut (Mpa) was done using Kruskal Wallis test and Friedman test. The findings:Glass fiber posters reinforced by composite high connectivity values (p<0.05), while the connectivity values of carbon fiber posters have been determined to be higher than the glass fiber posters (p<0.05). While all three fiber post types showed high connectivity resistance in the coronal area (p<0.05), the apical area showed low connectivity resistance values (p<0.05). There is no significant difference between the connectivity values in the middle and apical areas in the carbon fiber and glass fiber group (p>0.05). Result:In the limits of our work, it was determined that the connectivity values of glass fiber poses, reinforced by composite resin, were significantly high in all root channel areas, compared to carbon fiber poses and glass fiber poses.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
