Özet:

Michael Beard’ın öyküsünü anlatan Ian Mc Ewan’ın Solar (2010) adlı romanı, Beard’ın küresel ısınmanın etkilerini azaltmak için tasarlanmış olan yapay fotosentez projesini gerçekleştirme çabasını anlatır. Genç bir iş arkadaşından intihal yaparak Beard’ın kendisininmiş gibi gösterdiği bu proje, insan kaynaklı iklim değişikliğinin etkilerini azaltmak için fotosentezi taklit eden güneş enerjisi üretmek için tasarlanmıştır. Nitekim, orta yaşlı bir fizik profesörü olan Beard, çevresel sorunların abartıldığına inanmaktadır ve bu yüzden, iklim değişikliğinin varlığını inkâr etmektedir. Güneş enerjisinin çevre dostu niteliğine önem vermek yerine, Beard, bu güneş enerjisi projesinden elde edeceği maddi kazancı ve akademik prestiji göz önünde bulundurur. McEwan, Solar’ın doğa merkezli olmayışı ve bireyi düşünmeye sevk eden çevreci bir roman yazmadığı konusunda birçok eleştiri almasına rağmen, bu çalışma, McEwan’ın Solar eserinde çevresel sorunlara yönelik alternatif bir bakış açısı sunarak bir farkındalık yarattığını öne sürmektedir. Beard’ın çevresel sorunlara dair etiği ve dünyayı kurtarma projesiyle çizdiği sahte çevreci izlenimi, eserdeki toksik çevreye dikkat çeken bir çelişkiye neden olur. Bu yüzden, bu çalışma, Solar adlı romanda, Beard’ın davranışları, düşünceleri ve amaçlarının iklim değişikliğinin ikiyüzlü söylemini ortaya çıkardığını ve eserde bir “toksik bilinç” ürettiğini tartışmaktadır. Beard’ın antikahraman özelliklerinin oluşturduğu “toksik bilinç”, hem doğanın hem de kültürün toksik tanımlamalarını öne çıkarır. Diğer bir deyişle, McEwan, antipatik ve antiçevreci bir başkahraman yaratarak sadece doğanın değil aynı zamanda doğa ve kültür ilişkisinin toksik özelliğine dikkat çeker. Bu bağlamda, bu çalışma, Solar’ın toksik çevreleri gösterdiğini ve bu nedenle, Beard’ın insan merkezli bakış açısı aracılığıyla romanın “toksik bilinci” yansıttığını inceleyerek insanlığın neden olduğu atık ve israfa karşı farkındalık geliştirmek amacı taşıdığını tartışmaktadır.

Anahtar Kelimeler: