Özet:

AMAÇ: Fakoemülsifikasyon yöntemi ile katarakt cerrahisi yapılan diyabetik ve diyabetik olmayan hasta gruplarında cerrahi sonuçlar değerlendirildi. YÖNTEMLER: Bu çalışmaya 43 hastanın (12 kadın, 31 erkek) 70 gözü dahil edildi. Diyabetik olan 21 hastanın 30 gözü grup 1’i, diyabetik olmayan 22 hastanın 40 gözü grup 2’yi (kontrol grubu) oluşturdu. Ameliyat öncesi tüm hastalarda Snellen eşeli ile görme keskinliği ölçümü ve optik koherens topografi (OKT) ile santral maküla kalınlığı ölçümü yapıldı. Aynı ölçümler ameliyat sonrası 1. hafta, 1. ay ve 6. ayda tekrarlandı. İki hasta grubu fakoemulsifikasyon sonrası görme keskinliği ve maküla kalınlığındaki değişiklikler açısından karşılaştırıldı. BULGULAR: Grup 1 için ameliyat öncesi ortalama en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) 0.26±0.11, ameliyat sonrası ortalama EİDGK ise 1. haftada 0.47±0.16, 1. ayda 0.62±0.15, 6. ayda 0.72±0.18 idi. Grup 2 için ameliyat öncesi ortalama EİDGK 0.38±0.15, ameliyat sonrası ortalama EİDGK ise 1. haftada 0.55±0.18, 1. ayda 0.71±0.18, 6. ayda 0.78±0.22 idi. Grup 1 için ortalama santral maküla kalınlığı, ameliyat öncesi 226±38.61 μm iken, ameliyat sonrası 1. haftada 258.9±49.3 μm, 1. ayda 282±57.2 μm ve 6. ayda 305.1±47.47 μm idi. Grup 2 için ortalama santral maküla kalınlığı ameliyat öncesi 152±20.5 μm iken, ameliyat sonrası 1. haftada 166±18.6 μm, 1. ayda 161±23 μm, 6. ayda 159±16 μm idi. Grup 1’de ameliyat sonrası ortalama santral maküler kalınlık artışı istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). SONUÇ: Diyabetik hastalarda fakoemülsifikasyon ile katarakt cerrahisi sonrası anlamlı ölçüde santral maküla kalınlık artışı olmaktadır. Fakat satral maküla kalınlığındaki bu artışa rağmen görme keskinliği olumsuz olarak etkilenmemektedir.

Anahtar Kelimeler: