Abstract:

Amaç: Ortopedik girişimlerde sıklıkla spinal anestezi tercih edilir. Spinal anestezide, operasyonun tolere edilebilmesi için sedasyon uygulanır. Kullanılan sedatif ajan hızlı başlangıç ve uyanma sağlamalı, minimal yan etkiye sahip olmalıdır. Çalışmamızda; Ortopedik girişimler esnasında, spinal anestezi uygulanan olgularda sedasyon amaçlı remifentanil ve deksmedetomidin infüzyonunun sedasyon kalitesini, hemodinamik ve solunumsal etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ortopedi Kliniklerinde spinal anestezi ile alt ekstremite operasyonu planlanan, ASA I- III, 20-60 yaş arasında, 90 olgu çalışmaya dahil edildi. Çalışma prospetif, rastgele, kontrollü olarak planlandı. L4-L5 mesafesinden, 2 ml %0.5 hiperbarik bupivakain verilerek tek tearaflı spinal anestezi sağlandı. Grup1’e 20 ml/ 10 dakika yükleme dozunu takiben 15 ml/saat %0.9 NaCl infüzyonu, Grup 2’ye, 0.5 mcg/kg (20 ml) 10 dakika yükleme dozunu takiben 0.2 mcg/kg/saat deksmedetomidine infüzyonu, Grup 3’e 0,5 mcg/kg (20 ml) 10 dakika yükleme dozunu takiben 0.1 mcg/kg/dakika remifentanil infüzyonu uygulandı. Olguların spinal blok öncesi (BÖ), blok sonrası (BS) ve sedasyon uygulamasını takiben 1., 5., 10., 15., 20. dakikalarda ve operasyon bitimine kadar 10 dakika aralarla ortalama arter basıncı (OAB), kalp tepe atımı (KTA), solunum sayısı (SS), periferik oksijen satürasyonları (SPO2), sedasyon skorları ve bulantı, kusma, bradikardi, hipotansiyon, desatürasyon, solunum depresyonu gibi yan etkileri kaydedildi. Bulgular: Grupların yaş, cinsiyet, kilo, boy ortalamaları ve operasyon süreleri dağılımları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir. Grup 3 KTA ölçümleri ortalamaları açısından Grup 1 ve 2’den istatiksel olarak anlamlı düşüş göstermiştir (p<0.05). OAB ölçümleri tüm gruplarda spinal anestezi sonrası 1.dk’dan itibaren tüm zamanlarda, sedasyon öncesine göre istatiksel anlamlı düşüş göstermiştir (p<0.05). Gruplar arasında solunum sayıları ve SPO2 açısından istatiksel fark bulunmamıştır. Ramsay Sedasyon Skoru ölçümleri Grup 3’te sedasyon sonrası 1. dakikada sedasyon öncesine göre istatiksel anlamlı yükseliş göstermiştir (p<0.05). Grup 1 ve 2’de RSS’de sedasyon öncesine göre sedasyon sonrasında istatiksel anlamlı farklılık görülmemiştir. Üç grup arasında RSS ölçümlerinde istatiksel farklılık yoktur. Üç grubun komplikasyon dağılımları arasında istatiksel farklılık görülmemiştir. Sonuç: Spinal anestezi uygulamasında sedasyon amacıyla kullanılan remifentanilin daha stabil hemodinami sağladığını, remifentanil ve deksmedetomidinin benzer sedatif etki gösterdiğini, düşük yan etkiye sahip olduklarını tespit ettik. Deksmedetomidin ve remifentanilin sedasyon skorları kontrol grubuyla benzer olmakla birlikte klinik olarak etkin sedasyon sağlamaktadırlar. Deksmedetomidin ve remifentanil rejyonel anestezi uygulamalarında sedasyon amacıyla düşük dozlarda güvenle kullanılabilir.

Keywords: