Özet:

   Günümüzde vasıflı ve uzman insan gücü ülkelerin ekonomik, sosyal ve kültürel kalkınmasının en önemli unsuru olarak sayılmaktadır. Bu nedenle, işgücüne nitelik ve bilgi kazandıran eğitim olanaklarının bir ülkenin vatandaşları arasındaki “eşit” dağılımı oldukça önemlidir. Eğitim olanaklarının cinsiyetler arasında dağılımı da en az toplumsal sınıflar, bölgeler, eğitim tür ve düzeyleri arasındaki dağılımı kadar önemlidir. Kadınların yükseköğretime olan erişimlerinin iyileştirilmesinin toplumsal kalkınma ve ekonomik büyümeye olumlu etkileriyle beraber daha adil ve eşitlikçi toplumsal ilişkiler kurulmasının geçerli araçlarından biri olduğu genellikle kabul edilmektedir. Kadınların karşılaştıkları bu ayrımcılık, kendi özgür seçimlerinden ziyade onların yükseköğretimlerine ve iş bulma sürecinde karşılaştıkları kurumsal engellerden kaynaklanmaktadır. Bu çalışmada, yükseköğretimde toplumsal cinsiyet ayrımcılığı sorunu, işgücü piyasasında kadınlara karşı olan önyargı İran özelinde kadınların durumu vurgulanarak tartışılmaktadır. Araştırma betimsel bir değerlendirmedir. Veri kaynakları istatistik kurumlardan alınmıştır. İstatistik kurumu ve milli eğitim araştırma verileri kullanılarak, kayıt oranı grafiklerinin cinsiyet, öğrenim gördüğü bölüme göre büyük farklar gösterdiği ortaya konulmuştur. Cinsiyete dayalı fark, özellikle lisansüstü öğrenimde, fen ve tıp bilimlerinde belirgindir. Diğer bir bulgu ise  kadınların erkeklere göre daha az işgücüne katılma oran ve olasılığına sahip olmasıdır. Bu yüzden bu çalışmada eğitimli kadınların işgücü piyasasına katılım oranları, ayrıca toplumsal cinsiyet eşitliğinde yükseköğretimin rolünü, özellikle bu alanda sayıları her gün artan kadın öğrenciler açısından eleştirel olarak değerlendirmeyi de amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: