Views
10
Amaç: Bu retrospektif çalışmada 6-18 yaş arası sendromik olmayan Türk çocuklarında süpernümere premolarların prevalansı ve özellikleri KIBT (konik ışınlı bilgisayarlı tomografi) analizi ile araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: 2015 ve 2020 yılları arasında sevk edilen 1012 hasta görüntülerinden en az bir süpernümere premoları olan 48 hastanın KIBT görüntüleri değerlendirilmiştir. Süpernümere premoların bölgesi, sayısı, sürme durumu, şekli, konumu, eşlik eden diğer dental anomaliler, ilişkili komplikasyonlar ve en yakın komşu dişlerde rezorbsiyon varlığı kaydedilmiştir. Rezorbsiyonla ilişkili olası faktörlerin istatistiksel analizi, Ki-kare testi ve Lojistik regresyon ile yapılmıştır. Bulgular: Süpernümere premolarların prevalansı %4,7’dir. Ortalama yaşı 15.02 ± 2.24 olan 48 hastada toplam 107 süpernümere premolar diş analiz edilmiştir. Tek sayıda süpernümere premolar ile karşılaştırıldığında, çoklu süpernümere premolarlar daha yaygındır (%62,5). Süpernümere premoları olan on beş hastada (%31,2), eşlik eden pulpa taşı, mesiodens gibi dental anomaliler görülmüştür. Süpernümere premolarların çoğu gömülü, suplemental şekilli ve dikey konumdadır. Süpernümere premolarlarla ilişkili en yaygın komplikasyonlar kök rezorbsiyonudur (%56,4). Olgunlaşmamış köklere sahip süpernümere küçük azılar, yalnızca kron kısmı olanlara göre önemli ölçüde daha fazla rezorbsiyon yüzdelerine neden olmuştur (P = 0,002). Ayrıca, süpernümere küçük azı dişleri nedeniyle gelişen komşu dişlerde kök rezorbsiyonu 13 yaşın üzerindeki çocuklarda önemli ölçüde daha yüksektir (P < 0,001). Sonuç: Sendromik olmayan Türk çocuklarında süpernümere premolarların prevalansı ve üç boyutlu radyografik özellikleri literatüre değerli bilgiler sağlamakta ve olası komplikasyonları vurgulamaktadır.
Background: The prevalence and characteristics of supernumerary premolars in non-syndromic Turkish children between 6-18 years of age was investigated in this retrospective study through CBCT (cone beam computed tomography) analysis. Methods: CBCT images of 48 patients with at least one supernumerary premolar were evaluated in 1012 images of patients referred between 2015 and 2020. The localization, number, eruption state, shape, the position of supernumerary premolar, concomitant other dental anomalies, associated complications, and the presence of resorption on the nearest adjacent teeth were recorded. The statistical analysis of possible associated factors with resorption was performed by the Chi-square test and Logistic regression. Results: The prevalence of supernumerary premolars was 4.7%. A total of 107 supernumerary premolars in 48 patients with mean age of 15.02 2.24 were analyzed. Compared to single supernumerary premolar, multiple supernumerary premolars were more prevalent (62.5%). The concomitant dental anomalies such as pulp stones, mesiodens were observed in fifteen patients (31.2%). Most of the supernumerary premolars were impacted, supplemental shaped and vertical position. The most common complication associated with supernumerary premolars was root resorption (56.4%) of neighborhood teeth. Supernumerary premolars with immature roots induced significantly higher resorption percentages than only crown ones (P = 0.002). Also, the root resorption of adjacent teeth due to supernumerary premolars was significantly higher in children over 13 years of age (P < 0.001). Conclusions: The prevalence and three-dimensional radiographic characteristics of supernumerary premolars in non-syndromic Turkish children offer valuable information to the literature and highlight the possible complications.
Field : Sağlık Bilimleri
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
