Views
34
Downloands
5
İtalya, milli birliğini tamamladıktan sonra diğer Avrupalı büyük devletler gibi hızla sömürgecilik politikası izlemiştir. Bu politika doğrultusunda da Akdeniz havzasında önce Tunus’a yönelmiş ancak Fransa’nın Tunus’u işgali ile Trablusgarp’ta nüfuz sağlama girişimlerinde bulunmuştur. İtalya, Trablusgarp’ı işgal etmeden önce bölgede işgali kolaylaştırabilmek maksadı ile siyasal, sosyal ve ekonomik birçok girişimde bulunduktan sonra Avrupalı büyük devletler ile de gizli anlaşmalar yapıp, onların da onayını aldıktan sonra Osmanlı Devleti’ne 29 Eylül 1911’de savaş açmışlardır. İtalya’daki bazı yöneticiler, bu savaş için askeri bir gezinti havasında geçeceği şeklinde yorumlar yapmışlardı. Ancak İtalyan ordusu, gönüllü olarak bölgeye giden Türk subaylarının eğitim verip, organize ettiği yerli halkın direnişi karşısında çıkmaza girmiştir. Zira İtalyan askeri birlikleri şehirlerin kıyı bölgelerini işgal etmiş olsalar da yerli halkın direnişi karşısında şehirlerin iç taraflarına girmeyi bir türlü başaramamışlardır. Bu durum İtalyan ekonomisi üzerinde büyük krizlere yol açarken, İtalyan askerleri açısından da moral ve motivasyonlarının çökmesine neden olmuştur. Bu nedenle İtalya, Osmanlı Devleti’ni barış masasına oturmak zorunda bırakmak için savaşı Akdeniz’e ve Ege’ye yaymaya karar vermiştir. Bu karar doğrultusunda da 18 Nisan 1912’de Çanakkale Boğazı’na saldırmışlardır. Bu makalede, İtalyan savaş gemilerinin Çanakkale Boğazı’nı geçme girişimlerine karşın, Osmanlı Devleti’nin almış olduğu savunma tedbirlerinden boğazın mayınlanma faaliyetleri incelenmiştir.
After completing its national unity, Italy almost immediately pursue a colonial policy just as other great states in Europe. With reference to the relevant policy, Italy firstly decided to attack Tunisia in the Mediterranean basin, though, by virtue of occupation in Tunisia by the French, the best choice for Italy in attempting to gain influence was Tripoli. In advance of the occupation in Tripoli, Italy had taken various actions in area of politics, society and economy with the view of facilitating the occupation there. Italy made some explicit agreements with other great states in Europe and after getting their approval, they declared war against Ottoman Empire on 29 September 1911. According to some Italian political authorities, the war ought to have been beheld as a military excursion. However, the Italian army came to a deadlock in the face of the resistance by inhabitants that were trained and organized by the Turkish officers went to the region voluntarily. With their successful resistance, the enemy army could not manage to enter the inner parts of the cities even though the Italian military units occupied the coastal areas of Tripoli. The defeat not only caused major crises on the Italian economy, but also caused the morale and motivation of Italian soldiers to collapse. Therefore, in order to force the Ottoman Empire to make a peace agreement, Italy decided to spread the war to the Mediterranean and the Aegean. In line with this decision, they attacked the Dardanelles Strait on April 18, 1912. In this article, the mining activities of the strait were examined. This activitiy was one of the defensive measures taken by the Ottoman Empire, despite the attempts of the Italian warships to cross the Dardanelles Strait.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
