Özet:

Hıristiyanlık’ta İsa için kullanılan “Tanrı Oğlu” ifadesinin hangi anlamlara karşılık geldiği konusu Hıristiyanlığın ilk yıllarından beri tartışılagelmiştir. İsa sonrası dönemde oluşan Yeni Ahit külliyatında ve Kilise Babalarına atfedilen yazmalarda İsa’nın mahiyeti, tanrısallığı ve amacı ile ilgili pek çok açıklama yer almaktadır. Bu açıklamalar akademik kaygılardan ziyade akli ve felsefi argümanlarla İsa’nın tanrılığını ispat etmek için geliştirilmiştir. Modern dönemlerde ise İsa’nın ilk takipçilerinin mezkûr ifadeyi kendilerinden önce yaşamış geleneklerden etkilenerek kullandıkları fikri tartışılmaya başlanmıştır. Tanrı Oğlu ifadesi Mısır, Roma, Yunan ve Mezopotamya medeniyetleri ile Yahudi geleneğinde farklı anlamlarla da olsa kullanılan bir mefhumdur. Genellikle krallar, dinî liderler, dindar kişiler ya da göksel varlıklar için kullanılan bu terim geniş bir anlam dünyasına sahiptir. Hıristiyanlıkta da bu unvanın kullanımının bağlamına göre farklı anlamlar taşıdığı görülmektedir. İsrailoğulları dört asır boyunca Mısır’da ikamet etmiş ve Mısır medeniyetinin hem tanrı inancı hem de kültüründen derinlemesine etkilenmiştir. Bir Yahudi olan İsa için kullanılan Tanrı Oğlu ifadesinin de Mısır teolojisinden izler taşıması muhtemeldir. Mısır kralları olan Firavunlara verilen bu unvan tanrısal ya da yarı tanrısal bağlamlarda kullanılmakta ve Firavunların tanrılar ile olan ilahi bağlarını ifade etmektedir. Çalışmamızda söz konusu kullanımlar zikredilmekte ve Hıristiyanlık’ta yer alan Tanrı Oğlu ifadesi ile benzerlikleri ve farklılıkları ortaya konmaktadır.

Anahtar Kelimeler: