Citation Number
2
Views
50
Downloands
9
2003 tarihli UNESCO Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi, somut olmayan mirasın, ilişkili olduğu miras objeleri ile bütünleşik olarak toplum içinde ve toplumla birlikte yaşayabilirliğini güvence altına almayı hedefleyen bir koruma yaklaşımını yansıtmaktadır. Bu bütünsel koruma yaklaşımı araştırma, belgeleme ve arşivlemenin yanında, yeniden üretme/canlandırma yoluyla daha geniş bağlamlarda yaşatma, eğitim ve öğretim yoluyla doğru bilgi aktarma/farkındalık oluşturma ve bilgi paylaşımı yoluyla kapasite geliştirme çalışmalarını destekleme süreçlerini de içermektedir. Somut olmayan kültürel miras, yaşatıldığı mekânlar ve zaman içinde geçirdiği değişim dinamikleri arasındaki ilişkiye odaklanan öğretim/bilinçlendirme uygulamalarının, kültürel mirasın aktarımını ve dolayısıyla korunmasının başarısını güçlendireceği, Sözleşme’de önemle vurgulanan bir argüman olarak dikkat çekmektedir. Sözleşme metni, Sözleşme’nin uygulanmasına işlerlik kazandırmaya yönelik bir kılavuz niteliğinde olan Uygulama Yönergesi ve somut olmayan kültürel mirasla ilgili faaliyetler için geçerli olan yasal çerçevelerin tamamlayıcısı olan Etik İlkeler birey, grup ve toplulukların mümkün olan en geniş aktif katılım temelinde merkeze alındığı, insan odaklı bir koruma perspektifine sahiptir. Tarih ve coğrafya öğretimi alanlarındaki çalışmaların amacı ve içeriği de insan odaklıdır ve her ikisi de mekân ve zaman kavramlarına eşdeğerde önem veren sosyal bilimlerdir. Bundan dolayı, her iki konu alanının sosyomekânsal eksenli bakış açısının öğretim programı içeriklerine ve uygulamalarına nasıl yansıtılabileceğinin tartışılmasının, somut olmayan kültürel mirasın kendisini yaşatan insanlardan ve mekânlardan yalıtılmadan ve zaman boyutundaki konumuna yerleştirilerek, Geleneksel Türk Okçuluğu kapsamında değerlendirilmesine yönelik dikkatin anlaşılması bakımından önemli katkılar sağlayacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda, Türk Okçuluk Geleneği’nin kuşaklar arası aktarımındaki tarihsel sürekliliğe ve paylaşılan deneyimlere disiplinlerarası programlama yaklaşımı çerçevesinde izah getirebilmek amacıyla, geleneğin kültürel coğrafi geçmişinde saklı olan kolektif zihniyetin inşa edildiği mekânsal bağlam, sosyo-politik bağlam ile ilişkilendirilerek yazıda görünür kılınmaya çalışılmıştır. Ardından, milat öncesi Orta Asya kültür çevrelerinden günümüze aktarılarak yaşatılan mirasın kuşaklar arası aktarımının güçlenmesi için izlenmesi önerilen yaklaşımların bütünsel koruma süreçleri açısından taşıdığı önem 2019 yılında, UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi’ne Türkiye tarafından kaydettirilmiş olan Geleneksel Türk Okçuluğu örneği bağlamında değerlendirilmiştir. Bu yazı, UNESCO’nun örgün öğretim sistemi içinde transdisipliner öğretim tasarılarında yer alan hedef-kazanımların bilgi ve bilişsel süreç boyutlarının çerçevesinin geçmişe atıfla belirlenmesini önemli gören farkındalık oluşturma hedefinin yanında, Geleneksel Türk Okçuluğu özelinde somut olmayan kültürel mirasın günümüz için taşıdığı anlamın odağa alındığı bir bakış açısı ile yapılandırılmıştır. Somut olmayan kültürel mirası öğrenme kaynağı olarak değerlendiren Sözleşme çerçevesinde üretilmiş olan metinlerin ulusal ve uluslar arası düzeyde irdelendiği akademik eserler, coğrafya ve tarih öğretim programları, Çin, İslam ve Batı kaynaklarından yararlanılarak hazırlanan araştırma eserlerin ve birincil veri kaynaklarının incelenmesi kapsamında gerçekleştirilen literatür araştırmasında, sosyal bilimler alanındaki araştırmalarda sıklıkla kullanılan tekniklerden biri olan içerik analizinden yararlanılmıştır. Belirtilen amaçlar çerçevesinde gerçekleştirilen doküman inceleme sürecinin ardından, 9. sınıf tarih dersi İlk ve Orta Çağlarda Türk Dünyası ile 11. sınıf coğrafya dersi Küresel Ortam, Bölgeler ve Ülkeler ünitesi kazanımları arasında birbirini destekleyen düşünme ve öğrenme bağlamlarının kullanılmasına yönelik adımlar içeren, Türk Okçuluk Geleneği’nin değişimi barındıran canlı doğasının güncel öğretim programlarına entegrasyonunun odağa alındığı disiplinlerarası bir öğretim içeriği metodolojisi sunulmuştur.
The Unesco Convention on the Protection of Non-Thematic Cultural Heritage of 2003 reflects a protection approach aimed at ensuring that non-Thematic Heritage is livelihood within and with society, integrated with its related heritage objects. This comprehensive protection approach, in addition to research, documentation and archiving, includes processes of supporting capacity development work through re-production/reanimation in wider contexts, correct information transfer/consciousness creation through education and teaching and information sharing. Non-subjective cultural heritage is an argument which is emphasized in the Convention that teaching/consciousness practices focused on the relationship between the places in which it is lived and the dynamics of change that it passes over time will strengthen the success of the transfer and thus the preservation of cultural heritage. The text of the Agreement, the Approach Guidelines for the Implementation of the Agreement and the Complementary of the Legal Framework applicable to activities related to non-specific cultural heritage, the Ethical Principles have a human-focused protection perspective where individuals, groups and communities are focused on the broadest possible active participation. The purpose and content of studies in the fields of history and geography teaching is also human-focused and both are social sciences that equally pay attention to the concepts of space and time. Therefore, the discussion of how both subjects can be reflected in the content and practices of the educational program of the socio-economic axis perspective, the non-subjective cultural heritage, without being isolated from the people and places in which it lives, and placed in its position in time size, is considered to be a significant contribution to the understanding of the attention to the assessment within the framework of the Traditional Turkish Army. In this context, in order to explain the historical continuity and shared experiences in the trans-generation transmission of the Turkish Army Tradition in the framework of the interdisciplinary programming approach, the spatial context in which the collective mindset is built, which is hidden in the cultural geographical history of the tradition, has been sought to be made visible in the text by associating it with the socio-political context. Then, the importance of the proposed approaches for the monitoring for the strengthening of the transition between generations of heritage transferred from the pre-Milate Central Asian cultural surroundings to the present is given in terms of the overall conservation processes; in 2019, UNESCO was assessed in the context of the example of the traditional Turkish Armor, which was recorded by Turkey in the Untomatic Cultural Heritage Representative List of Humanity. This article is structured with a viewpoint that UNESCO, in addition to the objective of creating awareness that it is important to determine the framework of knowledge and cognitive process dimensions of objectives included in the transdisciplinary teaching designs within the traditional Turkish Army, focuses on the meaning of non-specific cultural heritage for today. Academic works in which the texts produced within the framework of the Convention are recognised at national and international level, geography and history teaching programs, research works prepared using Chinese, Islamic and Western resources, and literary research carried out in the framework of the study of primary data sources, the content analysis, which is one of the techniques commonly used in research in the field of social sciences. After the document examination process carried out in the framework of the specified objectives, class 9 history course with the Turkish world in the First and Middle Ages 11. Class Geography course Global Environment, Regional and Country Unit achievements include steps towards the use of thought and learning contexts that support each other, a cross-disciplinary teaching content methodology has been presented where the integration of the living nature of the Turkish Army Tradition, which hosts the change, is focused on the current teaching programs.
Field : Filoloji
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
