Abstract:

Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde Türk Dış Politikasının dönüşümü, üzerinde çokça tartışılan ve derin analizlerin gerçekleştirildiği bir konudur. Uluslararası literatür dönüşümün parametrelerini pek çok farklı düzeyde açıklamaya çalışmıştır. Bu çalışma, dış politika çıktılarını, iç politikanın bir uzantısı olarak değerlendirmektedir. Bu doğrultuda, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin Kürt sorununu tanımlama biçiminin ve bu sorunu çözmede kullandığı araçların, Ortadoğu Politikasına nasıl yansıdığını anlama amacını gütmektedir. Önce, Adalet ve Kalkınma Partisi ve ondan önceki karar alıcıların, Kürt sorununu iç politikada tahlil etme biçimleri ve bu sorunu çözmek için kullandıkları araçlar açıklanacaktır. Sonra, Adalet ve Kalkınma Partisi’yle birlikte güvenlik odaklı bir dış politikadan liberal bir dış politikaya geçiş; hem ilişki kurulan aktörlerin değişimi hem de kurulan ilişkide meydana gelen değişiklikler irdelenerek incelenecektir. Çalışma; özellikle Kürt sorunuyla bağlantılı olan Irak, Suriye, İran ve İsrail’le yürütülen ilişkiler üzerine yoğunlaşacaktır.

Keywords: