Atıf Sayısı
5
Görüntüleme
28
İndirme
3
Osmanlı döneminde, 1480’den itibaren günümüze intikal eden yazma eserlerde atalar sözü, “Oğuzname” genel başlığı altında atasözüdeyim karışık, anlamları verilmemiş, ancak divan şiirinde ya anlam karşılığı ya da yansıması beyitlerle desteklenmiş liste sözlükçülüğü evresi yaşanmıştır. 1819’da Turfetü’l-Emsâl’le atasözlerinin şerh edilmesi aşamasına geçilmiştir. 19. yüzyılın ikinci yarısında yazmalardaki gelenek basma eserlerde de geliştirilerek sürdürülmüş manzum örneklere nesir parçaları da eklenmiş halk ağzından derlemelerle (A. Vefik Paşa’nın eseri gibi) söz sayısı artırılmıştır. Liste sözlükçülüğü ve manzum örnekler kullanma, anlam vermeme basma eserlerin de temel özellikleridir. Cumhuriyet döneminin 1923-1950 yılları arasında M. Esat İleri, M. Halit Bayrı, Ömer Asım Aksoy, M. Nihat Özön ve M. Ali Ağakay’ın sözlük çalışmalarında atasözü deyim ayrımında önemli adımlar attıkları, anlam vermeyi gündeme getirdikleri görülmüştür. M. Esat İleri’nin 1924 tarihli Kinâyât’ında başlayan, mahallî atasözü deyim sözlüklerinde gelişen anlam verme girişimi, 1943’te Mustafa Nihat Özön’ün Türkçe Tâbirler Sözlüğü ve 1949’da Mehmet Ali Ağakay’ın Türkçede Mecazlar Sözlüğü ile ileri bir safhaya taşınmıştır. Özön ve Ağakay’ın sözlüklerinin basıldığı yıllarda TDK Kitaplığına Hüseyin Şevket Aydüz’ün hazırladığı Halk Tâbirleri ve Hulusi Sadullah Tirişoğlu’nun hazırladığı Türkçe Deyimler Sözlüğü eserleri girmiştir. Bu eserlerde de deyimlere anlam verilmiş, cümle içinde kullanılışları gösterilmiştir. TTK Kitaplığında da benzeri yayımlanmamış çalışmalar vardır. TDK’nin 1953-1959 yılları arasındaki atasözü ve deyim derlemeleri geniş kapsamlı, genel, anlamları verilmiş, atasözü deyim ayrımı daha sağlam yapılmış sözlüklerin hazırlanmasına önemli katkıda bulunmuştur. Yine Müstecip Ülküsal ve A. Battal Taymas’ın Ankara’da basılan yurt dışı Türkleriyle ilgili sözlükleri de yararlı olmuştur. TDK’nin kurumsal çalışma olarak genel atasözü deyim sözlükçülüğünde Ömer Asım Aksoy vasıtasıyla 1971 ve 1976 yıllarında son aşamaya ulaştığı dönemde H. Fethi Gözler, Ali Doğanay ve Aydın Su (Yusuf Ziya Bahadınlı) da süreci hızlandıran sözlüklere imzalarını atmışlardır.
In the Ottoman period, from 1480 to today, the words of the ancestors in the writings that have been reversed, under the general title of "Sonname" are mixed, no meaning has been given, but in the divan poem has been experienced the stage of the list dictionary supported by the words of the meaning or reflection. In 1819 Turfetü'l-Emsâl was passed to the stage of his pronouncement. In the second half of the 19th century, the tradition in the writings continued to be developed in printing works; the manzum examples were added to a generation of pieces; the number of words (such as the work of A. Vefik Pasha) was increased by public mouth compilations. List dictionary and manzum examples are also the main characteristics of printing works that don’t understand. In the period of the Republic between 1923-1950 years, M. Esat Advanced, M. Halit Bayrı, Omer Asım Aksoy, M. Nihat Özön and M. Ali Ağakay in the dictionary work have taken important steps in the distinction of the word, and they have brought the agenda to make sense. The attempt to give meaning in the local speech dictionaries, which began in the 1924 Kinâyât of M. Esat, was moved to an advanced stage with Mustafa Nihat Özön's Turkish Tâbirler dictionary in 1943 and Mehmet Ali Ağakay's Turkish Mecazlar dictionary in 1949. In the years in which the dictionaries of Özön and Ağakay were printed, the TDK Library has entered the works of the People's Tâbirs prepared by Hussein Shevket Aydüz and the Turkish Dictionary prepared by Hulusi Sadullah Tirişoğlu. In these words, the words are expressed, and the words are used in the words. There are also unpublished works in the TTC Library. TDK's speech and phrase compilations between 1953-1959 have contributed significantly to the preparation of widespread, general, meaningful, speech speech distinction stronger dictionaries. Again, the dictionaries of Müstecip Ülküsal and A. Battal Taymas on foreign Turks printed in Ankara have also been useful. As a corporate work of TDK, the general speech word dictionary through Omer Asım Aksoy reached the final stage in 1971 and 1976, H. Fethi Gözler, Ali Doğanay and Aydin Su (Yusuf Ziya Bahadınlı) also signed the dictionaries that accelerate the process.
In the manuscripts that have been transferred since 1480; the phrase of ancestors in the Ottoman period, which is expressed under the general title of “Oghuzname”, the proverb-idiom and its meanings are not given, but in the poetry of the divan either its meaning or its reflection is supported by couplet and so that the list lexicography phase was experienced. In 1819, the stage of commentary of proverbs was started with Turfetü’l- Emsâl. In the second half of the 19th century, the tradition in manuscripts was developed and continued in printed works, prose pieces were added to poetic examples, and the number of words was increased with compilations (such as the work of A. Vefik Pasha). List lexicography and using verse examples, not giving meaning are the basic features of printed works. Between 1923-1950 of the Republic period, it was seen that M. Esat İleri, M. Halit Bayrı, Ömer Asım Aksoy, M. Nihat Özön and M. Ali Ağakay took important steps for the dictionary distinction in their studies and brought meaning to the agenda. The attempt to give meaning, which started in the 1924 Kinâyât of M. Esat İleri and developed in the local proverb idiom dictionaries are moved to an advanced stage with the Türkçe Tâbirler Sözlüğü (Turkish Phrases Dictionary) of Mustafa Nihat Özön in 1943 and in 1949 Mehmet Ali Ağakay’s Türkçede Mecazlar Sözlüğü (Dictionary of Metaphors in Turkish). In the years when the dictionaries of Özön and Ağakay were published, the work Halk Tâbirleri (The Public Locutions) prepared by Hüseyin Şevket Aydüz and the Türkçe Deyimler Sözlüğü (Turkish Idioms Dictionary) prepared by Hulusi Sadullah Tirişoğlu entered the Turkish Language Association (TLA) Library. In these studies, meanings of idioms are given and their use in sentences is shown. There are similar unpublished studies in the Turkish Historical Society (THS) Library. Proverbs and idiom compilations of TLA between 1953-1959; extensive, general, given meanings, proverbial idioms have been made more robust, which has contributed significantly to the preparation of dictionaries. In addition, the dictionaries of Müstecip Ülküsal and A. Battal Taymas which printed in Ankara and related to Turks living abroad were also useful. During the period when TLA reached the final stage in 1971 and 1976 thanks to Ömer Asım Aksoy for his dictionary of general proverbial idioms; H. Fethi Gözler, Ali Doğanay and Aydın Su (Yusuf Ziya Bahadınlı) also published dictionaries that accelerated the process.
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
