Citation Number
3
Views
75
Downloands
9
Ege Denizi üzerindeki kıta sahanlığı sınırlandırması meselesi, Türkiye ve Yunanistan arasında çözüm bekleyen uyuşmazlıklardan biridir. Özellikle 70’li yıllardan itibaren görünürlük kazanan bu sorun, Yunanistan’ın tek taraflı başvurusu ertesinde Uluslararası Adalet Divanı’nın 1978 tarihli yetkisizlik kararıyla birlikte bütünüyle siyaset ve diplomasi sorunu haline gelmiştir. Öte yandan birçok devletin benzer sınırlandırma sorunları yaşadığı ve bunları Divan veya farklı uluslararası yargı organları eliyle çözüme kavuşturma çabası içine girdiği görülmektedir. Bunun sonucunda yargı organlarının deniz alanlarının sınırlandırılması meselesine dair ciddi bir içtihadi birikimi ortaya çıkmıştır. Deniz alanlarının sınırlandırılması hukukunda baskın ilke, sınırlandırmanın hakça bir çözüme kavuşturacak şekilde yapılmasıdır. Bu düşünce, 1982 Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’ne de girmiştir. Bu bakımdan Ege Denizi’nde yapılacak bir sınırlandırmada, en doğudaki Yunan adaları ile Türkiye anakarası arasında çizilecek bir eşit uzaklık çizgisine dayalı bir sınırlandırma yapılmasının hakça olmaması sebebiyle, yargı organlarından bu yönde bir karar çıkmayacağı beklenebilir. Öte yandan bu çalışmanın ortaya koyduğu görüş, her ne kadar Divan’dan çıkacak kararın içtihat ışığında, Türkiye tezleri lehine bir sonuç getirebileceği düşünülse de bu karar bir kez verildikten sonra dönüşün olmayacağı bilinmeli, uyuşmazlığın diplomasi ve 1982 Sözleşmesi’ndeki öncelikli usul olan anlaşma yoluyla çözülmesi yönündeki çabalar sürdürülmelidir.
The issue of the limitation of the continent’s sea on the Egean Sea is one of the disputes between Turkey and Greece waiting for a solution. This problem, which has gained visibility since the 1970s, has become a whole political and diplomatic problem after the unilateral application of Greece, along with the 1978 Decision of the International Court of Justice. On the other hand, it appears that many states are experiencing similar limitation problems and are trying to resolve them by the Court of Justice or by various international judicial bodies. This resulted in a serious accumulation of conscience on the issue of the restriction of the marine areas of the judicial bodies. The limitation of sea areas is the dominant principle in the law, the limitation is made in a way that provides a fair solution. This idea was also included in the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea. In this regard, in a limitation to be made in the Egean Sea, as it is unfair to make a limitation based on a line of equal distance to be drawn between the eastern Greek islands and the subcontinent of Turkey, it can be expected that no judgment will be made in this direction. On the other hand, the opinion that this study reveals, although it is considered that the decision to come out from Divan may bring a result in favor of the Turkish theses, it should be known that once this decision has been made, there will be no return, the efforts to resolve the dispute through the diplomacy and the priority procedure of the 1982 Convention must continue.
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
