Özet:

Keloğlan’ın saflığını, Nasreddin Hoca’nın uyanık hallerini günümüze taşıyarak onlara benzeyecek sanatçı tipi aranması, Kemal Sunal ve diğer komedyen tiplerini doğurmuştur. Özellikle, sinema izleyicisi Kemal Sunal’da beklentilerinin çoğunu bulduğu için filmlerine yoğun ilgi ve sevgi göstermiştir. Kemal Sunal filmleri çok çeşitli açılardan bakılarak incelenebilir. Kemal Sunal’ın bu denli sevilmesi, filmlerinin defalarca izlenmesine karşılık aynı keyfi vermesi de sıradan bir izlenme alışkanlığı olmadığını göstermektedir. Kemal Sunal filmlerinin güldürü ile birlikte gerçekleri ortaya koyduğu ve mevcut düzene gönderme yaptığı öngörülmektedir. Filmlerde yer alan olayların ve karakterlerin ise güncelliğini hiç yitirmediği saptanmıştır. Bu düşüncelerden yola çıkarak çalışmanın amacı Kemal Sunal güldürülerindeki karakterlerin temsili ve yaratılan bu karakterlerin toplumsal yapıdaki yeri, 3 örnek film üzerinden 3 karakter ile incelenecektir. Bu filmler; İlk olarak “Hababam Sınıfı” (1975, Ertem Eğilmez) ve halkın sevgisini kazandığı meşhur tipleme “İnek Şaban”. İkinci film olarak, Kemal Sunal’ın karakter oyunculuğuna ilk geçiş filmi olan “Zübük” (1980, Kartal Tibet) ve “Zübükzade İbraam”. Son olarak “Propaganda” (1999, Sinan Çetin) ve “Gümrük Memuru Mehdi”. Bu filmin önemi, hem Kemal Sunal filmografisinde son film olması açısından hem de bu filmle birlikte tamamen farklı bir Kemal Sunal ile karşılaşmış olduğumuzdan dolayı incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler: