Özet:

Amaç: Türk popülasyonunda kronik konstipasyonu olan bireylerin fiziksel aktivite düzeylerini değerlendiren ve konstipasyon şiddeti ile arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışma yoktur. Bu nedenle, bu çalışmanın amacı, fiziksel aktivite düzeyi ile konstipasyon şiddeti arasındaki ilişkinin incelenmesiydi. Yöntem: Bu çalışmaya Roma III tanı kriterlerine göre kronik konstipasyon tanısı alan 79 olgu (72 kadın-7 erkek, ortalama yaş: 37.7±13.35 yıl) dahil edildi. Olguların demografik özellikleri ve detaylı tıbbi hikayeleri kaydedildi. Konstipasyon Ciddiyet Ölçeği (KCÖ) kullanılarak konstipasyon şiddeti değerlendirildi. Olguların fiziksel aktivite seviyelerini belirlemek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Form (UFAA-KF) kullanıldı. UFAA-KF’dan elde edilen veriler metabolik eşitlik (MET)xdk/hafta olarak hesaplandı. Elde edilen fiziksel aktivite puanına göre, olgular “inaktif”, “minimal aktif” ve “yeterince aktif” olarak üç gruba ayrıldı. Değişkenler arasındaki ilişkinin kuvvetinin belirlenmesi için Spearman korelasyon katsayısı kullanıldı. Bulgular: UFAA-KF’dan elde edilen fiziksel aktivite puanı ve konstipasyon şiddeti arasında negatif yönde düşük düzeyde anlamlı bir korelasyon bulundu (r=-0.32, p=0.003). Aynı zamanda, inaktif, minimal aktif ve çok aktif fiziksel aktivite seviyesi ile konstipasyon şiddeti arasında negatif yönde düşük düzeyde anlamlı bir korelasyon vardı (r=-0.29, p=0.007). Tartışma: Bu çalışma, fiziksel aktivite düzeyinin konstipasyon şiddeti ile ilişkili olduğu gösterdi. Bu nedenle, kronik konstipasyonu olanlarda fiziksel aktivite ve egzersiz programlarının tedaviye dahil edilmesi önem kazanmaktadır. Gelecekte daha büyük örneklemlerin olduğu ve daha objektif değerlendirme yöntemlerinin kullanıldığı çalışmaların planlanması gerekmektedir

Anahtar Kelimeler: