Views
15
Downloands
6
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne Taraf Devletler, pozitif yükümlülükleri kapsamında kendi yetki alanındaki bireylerin yaşamlarını tehlikeli faaliyetler ve doğal afetler karşısında korumakla yükümlüdür. Çalışmada, Taraf Devletlerin anılan tehlike kaynakları söz konusu olduğunda ortaya çıkan pozitif yükümlülükleri, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin yaşam hakkı bağlamında geliştirdiği ilkeler ve unsurlar eşliğinde incelenmektedir. Buradaki ilk ayrım, Mahkeme’nin devletlerin yaşam hakkına yönelik pozitif yükümlülüklerini maddi ve usuli boyutlarıyla değerlendirmeye tabi tutmasıdır. Pozitif yükümlülüğün maddi boyutu öncelikle yaşam hakkının güvence altına alınması için yeterli ve etkili bir yasal çerçeve sağlamayı gerektirmektedir. Ancak bu tek başına yeterli olmamakta, yükümlülüğün usuli boyutunca yaşam hakkını koruyan yasal çerçevenin etkili bir biçimde uygulanmasını sağlamak ve sorumluların belirlenmesi ve gerektiği halde cezalandırılmalarını sağlayacak etkili soruşturmanın yürütülmesi gerekmektedir. Bunun yanı sıra, AİHS korumasının devlet eylemlerinin ötesine geçerek güvence altına alınan hakların özel kişiler arasındaki ilişkilere de uygulanmasını ifade eden yatay etki kavramı ortaya çıkmaktadır. Yatay etki kavramının yaşam hakkı bağlamında tanınmış olduğu ve devletin yaşamın üçüncü kişilere karşı korunmasına yönelik pozitif yükümlülüklerinin incelemesini yaptığı Osman testi tehlikeli faaliyetler ve doğal afetlere ilişkin içtihadında da takip edilmiştir. Çalışmada, devletin pozitif yükümlülüklerinin yaşamın tehlikeli faaliyetler ile doğal afetler nedeniyle sona erdiği veya yaşama yönelik tehlikenin söz konusu olduğu haller bağlamında incelendiği AİHM içtihadına odaklanılmaktadır. Mahkeme içtihadında çoğunlukla aynı unsurlar üzerinden değerlendirilen bu iki tehlike kaynağı aynı zamanda birtakım ince ayrımlara yol açmıştır. Birbirine benzer yükümlülükler ve ilkeler saptanan her iki kaynağa ilişkin Mahkeme içtihadında, Osman testinden itibaren atıfta bulunduğu bilgi, makullük, risk değerlendirilmesi, öngörülebilirlik, takdir marjı gibi çeşitli hususlar iç içe geçmiştir. Tehlikeli faaliyetler ve doğal afetler karşısında bireyin yaşamının korunmasına yönelik devletlere atfedilen pozitif yükümlülük bağlamında, Mahkeme’nin konuya ilişkin incelemesi ve incelemesindeki öne çıkan unsurlar araştırılmaktadır.
The States Parties to the European Convention on Human Rights are obliged to protect the lives of individuals within their jurisdiction from dangerous activities and natural disasters in the context of their positive obligations. The study examines the positive obligations of the States Parties when it comes to the aforementioned sources of danger, along with the principles and elements developed by the European Court of Human Rights in the context of the right to life. The first distinction here is that the Court is subject to the evaluation of the positive obligations of the states towards the right to life in their material and procedural dimensions. The material dimension of the positive obligation requires, first of all, the provision of a sufficient and effective legal framework for the guarantee of the right to life. However, if this alone is not sufficient, it is necessary to ensure the effective implementation of the legal framework that protects the right to life to the measure of the obligation and to conduct an effective investigation to ensure the identification and, if necessary, punishment of the responsible. In addition, the horizontal effect concept of the protection of the AIS emerges that exceeds the actions of the state and expresses the application of the rights guaranteed to the relations between individuals. The concept of the horizontal impact is recognized in the context of the right to life and the Ottoman test, which examines the positive obligations of the state to protect life against third parties, has also been followed in the context of dangerous activities and natural disasters. The study focuses on the positive obligations of the state in the context of situations where life ends due to dangerous activities and natural disasters or life-threatening hazards are subject to. These two sources of danger, mostly assessed by the same elements during the court trial, have also led to a number of subtle differences. The Court of Justice, in relation to both sources that have identified similar obligations and principles, has entered various aspects, such as information, reasonability, risk assessment, predictability, marge of appreciation, referred to from the Ottoman test. In the context of the positive obligation assigned to the states to protect the individual’s life against dangerous activities and natural disasters, the main elements in the Court’s examination and examination of the matter are examined.
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
