Abstract:

Türk edebiyatında tartışılmaz bir yere sahip olan Sezai Karakoç’un şiirleri, düşünce yazıları, piyes ve hikâyeleri mevcuttur. Ancak sanatçı, özgün imgelerle örülü şiirleri ve farklı üslubuyla tanınır. Bugüne kadar eserleriyle ilgili pek çok inceleme yapılarak sanatçı ve eserleri üzerine eleştiriler kaleme alınmıştır. Şair, gelenekten faydalanmakla beraber yeniliğe açık bir duruş sergiler ve şiire kendine has bir yorum katarak Türk edebiyatında farklı bir yer edinir. Şiirlerinin metafizik boyutu ve yoğun imge dünyası, onları anlaşılması güç bir hale getirmektedir. Sezai Karakoç’un özgün ve orijinal imgelerini Ateş Dansı I adlı şiirinde görmek mümkündür. Şiir, sanatçının kapalı anlatımı ve imgeleri sayesinde çok katmanlı bir yapıya sahiptir. Bu imgelerin açıklanıp yorumlanmasıyla şiirin daha iyi anlaşılacağı muhakkaktır. Sanatçı, kadının ateşten bir dünyaya atılması ve acı içinde kıvranmasına rağmen dans etmekten kendini alamayışını anlatırken onu son derece estetik bir varlık haline getirir. İfade etmek istediği bu can yakıcı hadiseyi adeta görsel bir şölene dönüştürerek anlatır. Her okuyuşta farklı anlamlar çağrıştıran Ateş Dansı, şairin Diriliş düşüncesini de doğrular niteliktedir.

Keywords: