Özet:

1990’lı yılların Post-Yugoslav sineması, ulusal şiddetin milliyetçi olmayan bir biçimde temsil edildiği dönemi simgeler. Bu dönem ideoloji ve tarih ilişkisinin ön plana alındığı bir dönemdir. Fakat tarihsel gerçekler genellikle görmezden gelinmiştir. Bu durum bağımsızlığını yeni kazanmış Post-Yugoslav ülkelerine dayandırılabilir. Bu süreçte sinema sektörleri de birbirinden farklı ulusal estetik kriterleri pazarlamak istemiş, fakat birbirine benzeyen Yugoslav sinema filmlerinden daha ileriye gidememiştir. Sosyalist dönemden kalan film yönetmenleri ve stüdyo sisteminin bunda büyük bir etkisi vardır. 2000’li yılların Post-Yugoslav sineması ise sembolizmden gerçekliğe geçişin sinemasıdır. Fakat sinemasal kimlikler dinsel ve kültürel sınırlamalara bağlı bir şekilde kendi ideolojilerini üretmiştir. Ulusal kimlik inşası ise hala belirsiz, çoğul ve devam eden bir süreçtir. Çizilen yeni politik sınırlara rağmen ortak kaygı ve bağlılıklar Yugoslav sinemasının karakteristiğidir. Marjinallik, etnik karışıklıklar, otoritelere direniş gibi problemler hala devam etmektedir. Fakat bölgenin sinemalarında önemli değişiklikler de gözlenebilmektedir. Bu çalışmanın amacı, 1990 sonrası Post-Yugoslav filmlerini Doğu-Batı teması ve Yugo-nostalji kavramı açısından karşılaştırmaktır.

Anahtar Kelimeler: