Görüntüleme
15
İndirme
1
Amaç Dental anksiyetesi olan hastaların tedavi başarısı, özel tutum ve bilgi gerektirmektedir. Diş hekimlerinin aşırı stresli olması, anksiyetesi olan hastalara karşı bilgisinin yetersiz ve duyarlılığının az olması, tedavilerinin başarısını etkileyebilmektedir. Bu çalışmanın amacı; diş hekimliği son sınıf öğrencilerinin genel anksiyete düzeylerini, mesleki algılarını ve dental anksiyetesi olan hastalara yönelik tutum ve bilgi düzeylerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler Diş hekimliği öğrencilerinin kaygı düzeyleri Beck Anksiyete Ölçeği ile değerlendirildi. Öğrencilere ayrıca mesleki algılarını, dental anksiyete farkındalığını, tutumunu ve bilgi düzeyini değerlendiren bir anket uygulandı. Gruplar arasındaki cevaplar karşılaştırıldı ve farklılıklar istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular 159 diş hekimliği son sınıf öğrencisi anketi yanıtladı. Öğrencilerin anksiyete düzeyleri arasında istatistiksel bir farklılık bulunmadı. Öğrencilerin %69,2'si, hastaların diş hekimlerini algılanan teknik yeterliliklerinden ziyade tarzları veya davranışlarıyla değerlendirdiğini belirtti. Diş hekimliğini kız öğrenciler ve olumsuz hasta deneyimi yaşayan öğrenciler daha stresli bir meslek olarak algıladı (p=0,001, p=0,003). Öğrencilerin %39,6'sı diş kaygısı ile ilgili hiç ders almadığını bildirdi. Öğrencilerin %25,8'i dental anksiyete ile yara iyileşmesi arasında bir ilişki olduğunu düşünürken, %37,1'i dental anksiyetenin enflamatuar hastalığı ağırlaştırdığını belirtti. Sonuçlar Son sınıf diş hekimliği öğrencilerinin kendi streslerini yönetme ve Dental anksiyetesi olan hastalar hakkındaki bilgilerini artırma konusunda daha fazla eğitime ihtiyaçları vardır. Diş hekimliği öğrencisi veya diş hekimi sayısının daha fazla olduğu dental anksiyete yönetim stratejilerini içeren daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: dental anksiyete, diş hekimliği öğrencisi, diş hekimliği eğitimi
Background: Successful treatment of patients with dental anxiety requires particular attitudes and knowledge. Dentists who have severe stress, inadequate knowledge, or less sensitivity to anxious patients may affect the success of the treatment. The aim of this study was to evaluate the general anxiety level and occupational perceptions of the final-year dental students and their attitudes to and knowledge level about anxious patients. Methods: The anxiety levels of the dental students were assessed by the Beck Anxiety Inventory. A questionnaire that evaluated professional perceptions, dental anxiety awareness, attitude, and knowledge level was conducted. The answers between the groups were compared, and differences were assessed statistically. Results: One hundred fifty-nine final-year dental students answered the questionnaire. No statistical difference was found between the anxiety levels of the students. 69,2% of students agreed that patients evaluate dentists with their style or behavior rather than their perceived technical competence. Female students and the students with adverse patient experiences perceived dentistry as a more stressful profession (respectively p=0,001, p=0,003). 39,6% of students had never taken a course related to dental anxiety. 25,8% of students thought that there is a relationship between dental anxiety and wound healing, and 37,1% of students thought that dental anxiety aggravates the inflammatory disease. Conclusion: The final-year dental students need more training in managing their stress and increasing their knowledge about anxious patients. There is a need for further studies involving dental anxiety management strategies with a higher number of dental students or dentists.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
