Abstract:

Yara yeri enfeksiyon etkenleri, enfeksiyonun geliştiği bölgeye ve risk faktörlerine göre farklılık gösterirler. Bu çalışmada AKÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde Genel Cerrahi yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yara yeri kültürlerinden izole edilen mikroorganizmaların sıklığı ve antibiyotik direnç profilleri irdelenmiştir. Çalışmada Genel Cerrahi yoğun bakım biriminden 2009-2012 yılları arasında hastanemiz klinik mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen yara yeri kültürleri retrospektif olarak taranmış ve en az bir mikroorganizmanın izole edildiği kültür sonuçları değerlendirilmiştir. Mikroorganizmaların identifikasyonu ve antibiyotik duyarlılık testleri konvansiyonel yöntemler ve otomatize sistemlerle gerçekleştirilmiştir. Genel Cerrahi yoğun bakım biriminden gönderilen 1754 örneğin 638’inde (%30) patojen bakteri izole edilmiş, en sık rastlanan etkenlerin Escherichia coli (%39.8), Staphylococcus aureus (%11.9), Acinetobacter baumannii (%9.1), Pseudomonas aeruginosa (%7.5), Candida spp. (%7.8), Enterobacter cloacae (%7.1), Klebsiella pneumoniae (%6.1), Enterococcus spp. (%6.9), Koagulaz Negatif Stafilokok (KNS) (%2.4) ve diğer Gram negatif bakteriler (%1.4)olduğu gözlenmiştir. S. aureus ve KNS suşlarının tümünde metisilin direnci gözlenirken, E. coli ve K. pneumoniae suşlarında Genişlemiş Spektrumlu Beta Laktamaz direnci (GSBL) 72.4%, P. aeuroginosa ve A. baumannii suşlarında karbapenem direnci sırasıyla 27.1% ve 68.9% oranında tespit edilmiştir. Enterik bakterilerden E. coli ve K. pneumoniae için en yüksek direnç sefotaksim (%82.4) ve seftazidim (74.6%), P. aeruginosa için tazobaktam-piperasilin (77%) ve seftazidim (70%), A. baumannii için seftazidim (92%) ve sefaperazon-sulbaktam (78%) saptanmıştır. Hastanemizin Genel Cerrahi yoğun bakım ünitesinde yara yeri enfeksiyonu etkeni olarak en sık enterik bakteriler, non-fermentatif bakteriler ve stafilokoklar gözlenmektedir. Hastanemizde kolonize olan ve enfeksiyon etkeni olarak karşımıza çıkabilen mikroorganizmaların dağılımı ve direnç paternine ilişkin kendi verilerinin olması, etkene yönelik ampirik tedavi açısından büyük önem taşımaktadır.

Keywords: