Neo-liberal ideolojinin benimsenmeye başlaması ile sermayenin birikim alanına dönüşen kentlerde, kısa sürede yaşanan mekânsal dönüşümün ortaya çıkardığı sosyal ayrışma bugün bütün dünya kentlerinde gözle görülebilir şekilde belirginleşmiştir. Salt bir fiziksel değişim olarak kalmayan bu yeniden üretim, benimsenen kentsel dönüşüm pratiklerine bağlı olarak kentlerde ciddi sosyo-ekonomik, kültürel ve mekânsal ayrışmalar/farklılaşmalar yaratmıştır. Bu çalışmanın amacı kentsel dönüşüm pratiklerinin bir sonucu olarak ortaya çıkan mahalle tipolojilerini ve bu mahallelerin farklı şekillerde somutlaştırdığı muhtar(lık) ile mahallelinin bu figür ile nasıl bir ilişki kurduğunu ortaya çıkarmaktır. Farklı nitelikteki yerelliklerin seçilmiş fakat idari bir dokuya sahip bu kurum/kişi ile olan ilişkilerinde, önemli ölçüde farklılaşan davranış kodlarına sahip oldukları görülmüştür. Bu çalışmada ilk olarak Türkiye’de kentleşme ve kentsel dönüşüm pratikleri kısaca ele alınacaktır. Devam eden kısımda bu pratiklerin neoliberal kentte ortaya çıkardığı mekânsal ve sosyal ayrışma ile mahalle tipolojileri tartışılacaktır. Son kısımda bu farklı tipolojilerin aynı kurumsal yapıya sahip olan mahalle muhtarlığını nasıl farklı şekillerde somutlaştırdığı tartışılacaktır.
With the adoption of neo-liberal ideology, the social segregation caused by the spatial transformation experienced in a short time in cities that have become the accumulation area of capital, has become visibly evident in all cities of the world today. This reproduction, which does not remain as a mere physical change, has created serious socio-economic, cultural and spatial differentiations in cities depending on the adopted urban transformation practices. The aim of this study is to reveal the neighborhood typologies that emerged as a result of urban transformation practices and how these neighborhoods embodied in different ways, and how the neighborhood residents relate to this figure. It has been observed that different localities have significantly different codes of behavior in their relations with this institution/person, which has been elected but has an administrative texture. In this study, firstly, urbanization and urban transformation practices in Turkey will be briefly discussed. In the following part, the spatial and social segregation and neighborhood typologies created by these practices in the neoliberal city will be discussed. In the last part, it will be discussed how these different typologies embody the neighborhood headman in different ways even though it has the same institutional structure at every neighborhood.
Alan : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|