Özet:

Amaç: Çalışma engelli çocuğa sahip ebeveynlerin bakım veren yükü ve depresyon durumlarını belirlemek amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapılan araştırmanın örneklemini 15 Haziran – 15 Ağustos 2018 tarihleri arasında çocuklarını özel eğitim merkezine getiren, okuma-yazma bilen ve araştırmaya katılmayı kabul eden 100 ebeveyn oluşturdu. Veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan Sosyo-demografik özellikleri içeren veri toplama formu, Bakım Verme Yükü Ölçeği ve Beck Depresyon Envanteri kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesi yüzdelik ve frekans dağılımları yapılarak incelendi. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki kıyaslamalar Mann Whitney U ve ü Kruskal Wallis testleri ile, bakım yükü ve depresyon durumları arasındaki ilişki ise Spearman kolerasyon analizi ile yapıldı. Bulgular: Bakım veren ebeveynlerin %78’inin anne, %22’sinin baba olduğu, bakım verilen çocukların %63’ünün kız, %37’sinin erkek olduğu saptandı. Anne ve babaların bakım yükü puanları arasında anlamlı bir fark olmadığı ancak depresyon durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu görüldü. Bakım veren babaların depresyon puanın annelerden daha yüksek olduğu saptandı. Ebeveynlerin hem bakım yükü hem de depresyon puanlarının ilk okul mezunu olanlarda daha yüksek olduğu saptandı. Ebeveynlerin bakım yükü ve depresyon puanları arasında da pozitif yönde bir ilişki olduğu, bakım veren yükü arttıkça depresyon puanının da orantılı olarak arttığı saptandı. Sonuç: Bakım sürecinde ailelerin psiko-sosyal desteğe ihtiyaç duyabilecekleri, duygusal paylaşımlar için destek grupları oluşturmak ve engelli çocuğun bakımı konusunda sağlık politikalarının geliştirilmesi ve sağlık çalışanları tarafından bu ebeveynleri destekleyici eğitimlerin uygulanmasının önem taşıdığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: