Özet:

Amaç: Çalışmanın amacı, indirekt hiperbilirubinemi nedeniyle yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatan hastalarda indirekt hiperbilirubinemi gelişimi için risk faktörü olabilecek durumları belirlemektir.Gereç ve Yöntemler: Çalışmada yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatırılarak tedavi edilen indirekt hiperbilirubinemili 250 term ve geç-preterm bebek retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalara ait veriler hasta dosyaları taranarak elde edildi ve hazırlanan olgu rapor formlarına kaydedildi.Bulgular: Çalışma grubundaki olguların % 42’i kız, % 58’i erkekti. Gebelik haftaları ortalama 38,6 ±1,3 ve doğum tartısı 3158±463 gr olarak saptandı. % 36,8’i sezaryen ile % 63,2’i normal spontan vajinal yolla doğmuştu. Hastaların %58,4’ü sadece anne sütü ile, % 41,6’ı anne sütü ve formül mama ile beslenmekteydi. Yatış sırasındaki tartı kaybı ortancası % 4 min 0, max 20 idi, tartı kaybı yüzdesi ≥%10 olan olguların oranı ise % 6.4 idi ve bu olguların yarısından fazlası ilk bebekti. Hastaneye yatış yaşı ortalama 4,2±2,3 gündü, ortalama yatış total bilirubin düzeyi 17±3,78 mg/dl ve bu hastalara uygulanan fototerapi süresi ortalama 28,7±10,8 saat idi. Hastaların % 5,2’de Rh uygunsuzluğu, % 29,6’da ABO uygunsuzluğu tespit edildi. Yatırılıp tedavi edilen hastaların % 43,2’nin yatış sırasındaki TSB düzeylerinin Amerikan Pediatri Akademisi kılavuzlarında önerilen fototerapi sınırının altında olduğu saptandı.Sonuç: Çalışma grubumuzda indirekt hiperbilirubinemi erkeklerde daha sıktı. Beklenenin aksine gestasyon yaşı ve doğum şeklinden etkilenmediği görüldü. Hekim kaynaklı kaygılar nedeni ile bebeklerin neredeyse yarısının daha düşük bilirubin düzeyi ile tedavi edildiği tespit edildi

Anahtar Kelimeler: