Özet:

Bu çalışmada tavşanlarda deneysel olarak oluşturulan karaciğer yaralanmalarında fibrin yapıştırıcı ile dikiş yönteminin etkileri karşılaştırılmıştır. Araştırmada vücut ağırlıkları 2.5-3.2 kg arasında olan 16 adet erişkin erkek, Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Dikiş (D) ve fibrin yapıştırıcı (F) kullanılan gruptaki hayvanların karaciğerlerinde, orta lobun visseral yüzünde 0.5 cm derinliğinde ve 2 cm uzunluğunda standart bir ensizyon oluşturuldu. Ensizyonu takiben bölge yaklaşık 1 dakika süreyle tamponlandı. D grubu hayvanlarda ensizyon hattı 5/0 krome katgüt kullanılarak horizontal U dikişi ile kapatıldı. F grubu hayvanlarda ise karaciğer ensizyon hattına fibrin yapıştırıcı uygulandıktan sonra yara dudaklarının yapışması için yaklaşık 1 dakika süreyle sıkıca tutuldu. Karaciğer hasarına bağlı enzim düzeylerini belirlemek amacıyla hayvanlarda operasyondan bir saat önce ve operasyondan sonra 1, 3, 5 ve 7. günlerde alınan kan örneklerinde serum ALT (alanin aminotranspherase), AST (aspartate aminotranspherase) ve ALP (alkalen phosphatase) seviyeleri spektrofotometrik olarak ölçüldü. Tüm deney hayvanlarında operasyondan sonra (özellikle 1. ve 3. gün) tespit edilen ALT, AST, ve ALP değerlerinin operasyondan önce ölçülen değerler göz önüne alındığında oldukça yükseldiği görüldü. D ve F grubu hayvanlar operasyondan 21 gün sonra sakrifiye edilerek, makroskopik olarak intraabdominal komplikasyonlar değerlendirildi ve karaciğer dokusunda yara iyileşmesinin belirlenmesi amacıyla da doku örnekleri alınarak histopatolojik muayeneleri yapıldı. Grupların makroskopik adezyon skorları açısından karşılaştırmaları sonucunda D grubu ile F gurubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05). Bu deneysel çalışmanın klinik, biyokimyasal ve histopatolojik bulguları değerlendirildiğinde, karaciğer hasarlarının onarımında kullanılan fibrin doku yapıştırıcısının dikiş materyaline göre daha iyi sonuç verdiği kanısına varıldı.

Anahtar Kelimeler: