Abstract:

Akıl ve bilgi, sanatsal yaratım için gerekli kavrayış, bağlantı kurma, birleştirme ve düzen oluşturmayı amaçlar. İnsan aklı, istek, korku, öfke, heyecan gibi duyguları aklın işlevsel özellikleriyle değerlendirebilir. Aklın işlevsel ve iletişimselliği sezmek, başarmak, güce ulaşmak gibi arzuları, içgüdüsellik ve duyular aracılığıyla, ilkelere dönüştürür. Sanatçı, aklın işlevsel ve iletişimselliği ile üretici ve yaratıcı yetisini geliştirir. Sanatçının bilinçliliği, akıl ve düş gücüyle birlikte düşünsel ve algısal boyutlara yönelmesini sağlar. Sanatçının iç ve dış dünyası; çevreyi tanıma, güzelleştirme uğraşısı bilinçli bir çabadır. Akıl duyu ilişkileri, işlevsellik sonucunda tutarlı, özgün, olağanüstü yaratıma dönüşür. İnsan aklı, düşünme, ölçme, tartma, eleştirme, öz eleştiri gibi işlevlerle, kendini çevre bağlarından kurtarıp, dış gerçekliklerin farkına varır. Sanat insanları, varlığının sınırlarını aşan, gerçekliği zorlayan algılara karşı, yeni düşünceler üretebilir. Akıl, duyuların izlenimleriyle birleşip, yeni yaşantıları dış dünyadan yansıyan etkinliklerle kurar. Sanatçı aklı, tasarımları ve yeni biçimleri yaratmada, esin kaynaklarını düşlerinden, doğa olaylarından, duygu yoğunluğundan, renkler ve görünümlerden yararlanarak şekillendirir. Yaratım süreçlerinde, beynin akılsal işlevleri, içerik, öz ve anlamla birlikte gerçekliği (yapıtı) oluşturur. Sanatsal olaylar ve tasarımlar, insanın varlığını, yaşamını, düş ve düşünsel dünyasını biçimlendirirken sanatçıların özgün ve özgür yorumu, akılcı ve kusursuz biçimlerle, resim, heykel, müzik, tasarım gibi sanatsal değerlere dönüşür. Yaratıcı süreçlerde duyular, imgeler, algılar, bellek, imgelem gibi kavramlar, akılsal süreçlerle işlenerek, yapıtlarda biçimlenir. Yaratıcı düşünceyi besleyen deney ve bilgi kaynağı, çözümleme, sebep sonuç ilişkileri, akılsal iç görü ile anlatılabilir. Aklın işlevsel ve iletişimsel özelliği; duyular, duygu ve düşüncelere dönük anlatımlar, kültürel tasarımlar ve seçimler yoluyla somut sanatsal biçimler yaratır.

Keywords: