Görüntüleme
2
Yeni medya ortamının sunmuş olduğu eğlence kültürleri çeşitli alanlara yöneliktir. Bu alanlardan biri de görsel sanatlar ve teknolojinin bir araya geldiği resim sanatıdır. Resim sanatının dijital ekranlarda kaybolan dokusu, sanatı biricik yapısından çıkardığı kadar mizahi yollarla yapılan çeşitlilik üzerinden onu basite indirgemiştir. Postmodern okumalar yapıldığında disiplinlerin birbiriyle etkileşimi sonucu eklektik bir yapıya bürünen resim sanatı, dijital yollarla ve bugüne özgü yorumlanarak yenilenmiş versiyonlarıyla çoğalmakta ve bir hayran/takipçi kitlesi yaratmaktadır. Yeniden üretimin parodize edilmiş biçimi olarak kanvas tablolar daha çok alanında öncü isimlerin öne çıkan çalışmalarıyla takipçi bağı kurmaktadır. Bu eserler yapıldığı zamanlardan günümüze gelen belirli bir tarza sahip, tanınır, kült ve popülerdirler. Yeni biçimleriyse, kaynağına sâdık ancak çeşitli objelerle ilişkilendirilerek bugüne ayak uydurmaları yolunda onları “içimizden biri”/yaşanır göstermektedir. Tüketim ve moda kültürü dijitalize edilen bu figürlerin yeni çağ biçimlerini pazarlamada sosyal medya üzerinden etkin kılmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, yeni medya ortamındaki kanvas tabloların yapım söküm metoduyla okunması üzerinedir. Çalışma sonucunda, mizahın silahıyla kendilerini vuran görsellerin yapıldığı zamandan bugüne süregelen eşzamanlı, kült, biricik değerinin basite indirgenerek gündeme ayak uydurduğu noktada metalaştığı, tek tipleştiği, standart ve homojen yapıya büründüğü görülmüştür.
The entertainment cultures presented by the new media environment are for various fields. One of these fields is the art of painting, where visual arts and technology come together. The texture of the art of painting, lost on digital screens, has not only removed the art from its unique structure, but also simplified it through the variety made in humorous ways. In postmodern readings, the art of painting, which takes on an eclectic structure as a result of the interaction of disciplines with each other, multiplies with digital means and its renewed versions with contemporary interpretations and creates a fan/follower base. As a parodized form of reproduction, canvas paintings mostly establish a follower bond with the prominent works of leading names in their fields. These works are well-known, cult and popular with a certain style from the time they were created. Their new forms, on the other hand, are associated with various objects that are faithful to their source, and show them as “one of us”/livable in the way they keep up with today. Consumption and fashion culture makes the new age forms of these digitized figures effective in marketing through social media. In this context, the aim of the study is to read canvas paintings in the new media environment using the method of deconstruction. As a result of the study, it has been seen that the simultaneous, cult, unique value of the images that shoot themselves with the weapon of humor has been commodified, uniformized, standardized and homogeneous at the point where it keeps up with the agenda by simplifying it.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
