Özet:

Fen eğitimi, bireylerin doğayı ve çevresini anlamalarını amaçlamaktadır. Ancak bazı olgular, özellikle ilkokul çağındaki öğrenciler için karışık ve soyut olarak algılanabilir. Bu algıyı aşmanın yollarından birisi, fen laboratuvarlarıdır. Fen laboratuvarları, etkili öğretmen rehberliğinde, öğrencilere bireysel ya da küçük gruplar halinde çalışma fırsatı sunar. Ancak ülkemizde, laboratuvar derslerinin kalabalık mevcutlu olmasının tek bir öğreten için hayli zorluk ortaya çıkardığı düşünülmektedir. Bu çalışmada, yardımcı öğretim elemanı desteğiyle gerçekleştirilen fen laboratuvarı ve uygulamalarına yönelik bir derste, sınıf öğretmeni adaylarının tutum ve başarı durumlarını değerlendirmek amaçlanmıştır. Yarı-deneysel araştırma desenine göre planlanan araştırmada, ön test-son test gruplu model kullanılmıştır. Yedi hafta devam eden uygulamada kontrol grubunu 22, deney grubu 19 sınıf öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Tutum ölçeği, kavram formu ve tarama formu olmak üzere üç farklı veri toplama aracı kullanılmıştır. Nicel veriler için bilgisayar üzerinden paket analiz programı kullanılırken, nitel veriler için içerik analizi uygulanmıştır. Çalışmanın sonucunda, sınıf öğretmeni adaylarının fen deneylerine yönelik tutumlarında anlamlı bir fark ortaya çıkmazken, fen deneylerine yönelik akademik başarılarında deney grubu lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Öğretmen adayları ders esnasında daha hızlı dönüt aldıklarını ve uygulama desteğinin sağlandığını belirtmişlerdir. Ancak sınıf öğretmen adayları, teorik derslerde yardımcı öğretim elemanı desteği istememektedirler. Uygulamalı derslerde yardımcı öğretim elemanının olumlu yönde katkı sağladığını belirtmelerine rağmen, daha fazla bilginin daha hızlı şekilde öğrenilmeye çalışıldığı teorik derslerde, öğrenciler tek bir öğretim elemanına odaklanma düşüncesindedirler. Son olarak, araştırmayı daha ileriye taşımak adına araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: