Abstract:

Klasik Türk şiirinin bir gelenek şiiri ve şiirde biçim ve yapıyı belirleyen esas unsurun gelenek olduğu genel kabul gören bir görüş olmakla birlikte, şiir veya şair değerlendirmelerinde bazen geleneğin dışında yaklaşımlara rastlanmaktadır. Klasik Türk şiir geleneğinde bir şiirin edebî değerinin belirlenmesinde esas ölçüt lafız, mana ve ahenk güzelliğidir. Şairin yaşantısı, hayat tarzı, dünya görüşü vb. hususlar ise şiir eleştirisinde ancak yardımcı unsur olarak yer alabilir. Bununla birlikte bazen bu yardımcı unsurlar esasın önüne geçip yanlış yargıların oluşmasına sebep olmaktadır. Tasavvufî şiir veya mutasavvıf şair değerlendirmelerinde de sıkça karşılaştığımız bu yaklaşım, toplum hafızasında şaire dair yanlış kanıların oluşmasına sebep olmakta ve şiirin dünyasına girişi engellemektedir. Bu hususu, Şeyh Galib’in Nedîm’e yaklaşımı üzerinden incelemeye çalışan bu yazı, bazı sosyolojik çıkarımlar da içermektedir.

Keywords: