Özet:

Amaç: Konversiyon bozukluğu; psikolojik çatışmaya eşlik eden, fiziksel bir bozukluğu düşündürecek biçimde bedensel işlevsellikte kayıplarla giden, bir ya da daha fazla nörolojik semptomla belirli bozukluk olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı konversiyon bozukluğu tanısının acil serviste ne kadar yer bulduğu; hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri ve hekim tutum ve tedavi yaklaşımlarını incelemekti. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif, kesitsel çalışma, 2. Basamak bir devlet hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Etik kurul onayı sonrasında, 1 Temmuz- 31 Aralık 2017 tarihleri arasında, çeşitli semptomlarla acil servise başvuran ve konversiyon bozukluğu tanısı alan 18 yaş üstü hastalar, çalışmaya dahil edilmiştir. Dışlama kriterleri; 18 yaş altı olmak, konversiyon bozukluğu dışında ek patoloji tespit edilmek, psikiyatri konsultasyonu olmamak ve sistemden verilerine ulaşılamamak olarak belirlenmiştir. p<0.05 değeri istatistiksel anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Toplam 124 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların %71’I kadın ve %54.8’i bekar; %17.7’sinin komorbid hastalığı mevcuttu. Tüm hastalarda hastane başvurusu öncesi bir stres maruziyeti mevcuttu. Hastaların %50’si 23 yaş altıydı. En sık başvuru şikayeti senkoptu. 93 hasta ambulans ile başvurmultu. %66.1 hastada daha önceden konversiyon öyküsü mevcuttu. Hastaların %61.3’ünde herhangi bir tetkik gerekmemişti. Ortalama taburculuk süresi 135 dakikaydı. Hastaneye ambulansla başvuranlar ile ayaktan başvuranlar arasında, ortalama taburculuk süresi açısından istatistiksel anlamlı bir fark mevcuttu. Sonuç: Konversiyon bozukluğunun; kadın cinsiyet ve genç yaş grubunda daha sık görüldüğü;sık başvuru şikayetinin senkop olduğu; hastaların büyük kısmının daha önce de benzer şikayetleri olduğu; hastaların sıklıkla ambulans ile hastaneye başvuruyu tercih ettikleri; triaj koduna göre kırmızı kod alan hastalar ile hemen hemen aynı süreler içinde muayene edildikleri ve uzun saatler acil serviste kaldıkları sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: