Citation Number
1
Views
40
Antarktika uluslararası hukukta tüm insanlığa ait bir kıta olarak kabul edilmektedir. Buna rağmen bir kısım ülkelerin bu kıta üzerinde egemenlik iddiaları tartışmaları beraberinde getirmiştir. On dokuzuncu yüzyılın başından itibaren 1950’li yıllara kadar Arjantin, Avustralya, Fransa, Şili, Norveç, İngiltere ve Yeni Zelanda kıta üzerinde hak iddia etmişlerdir. Hiçbirinin kıta üzerinde vatandaşı yaşamamaktadır. Bu hak iddiaları coğrafi yakınlık ve keşif faaliyetlerine dayanmaktadır. 1959 yılında bu yedi devlet arasında Antarktika Antlaşması imzalanmıştır. Bu antlaşma, kıtanın silahsız hale getirilmesi, bilimsel çalışmaların desteklenmesi ve muhafazası doğrultusunda genişleyerek elliyi aşkın ülkenin dâhil olduğu Antarktika Antlaşmalar Sistemine dönüşmüştür. Antarktika Antlaşmalar Sistemi bugün elli dört ülkenin katılımıyla küresel bir boyuta ulaşmıştır. Fakat bu ülkelerden sadece yirmi dokuz tanesi kıta üzerinde bilimsel araştırma yapabilecek ekonomik güce sahip olmaları itibariyle karar mekanizması olan Antarktika Antlaşması Danışma Tarafları arasındadır. Bu durum ise Antarktika’nın uluslararası ortak miras kavramına ters bir durumdur. Bu çalışmamızın amacı da bu durumun analiz edilmesidir. Ayrıca Biz bu çalışmamızda tüm insanlığın ortak mirası kabul edilen Antarktika’nın uluslararası hukukta konumunu bu antlaşmalar sistemi çerçevesinde incelemeye çalışacağız.
Antarctica is internationally recognized as a continent of all humanity. However, some countries have brought the claims of sovereignty on this continent to the debate. From the beginning of the nineteenth century to the 1950s, Argentina, Australia, France, Chile, Norway, England and New Zealand claimed rights on the continent. No one has a citizen on the continent. These rights claims are based on geographical proximity and discovery activities. The Antarctic Treaty was signed in 1959. This treaty has expanded towards the disarmament of the continent, the support and conservation of scientific studies, and has become a system of Antarctic Treaties, which includes more than 50 countries. The Antarctic Treaty System has reached a global dimension today with the participation of fifty-four countries. However, only twenty-nine of these countries are among the Advisory Parties to the Antarctic Treaty, which is the decision-making mechanism for their economic power to conduct scientific research on the continent. This is contrary to the concept of Antarctica’s international common heritage. The purpose of this study is to analyze the situation. In this study we will also try to examine the position of Antarctica in international law, which is the common heritage of all humanity, within the framework of this system of treaties.
Field : Hukuk
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
