Görüntüleme
32
İndirme
1
Bursa ili kentsel atıksu arıtma tesislerinde oluşan arıtma çamurları, 2017 yılından itibaren Bursa Su ve Kanalizasyon İdaresi’ne bağlı 400 ton/gün kapasiteli bir akışkan yataklı yakma tesisinde yakılarak bertaraf edilmektedir. Yakma sürecinin sonunda her ay bertaraf edilmeyi bekleyen ortalama 615 ton kül oluşmaktadır. Bu çalışmanın amacı çamur yakma sürecinin sonunda oluşan atık çamur küllerinin yapı malzemesi olarak geri kazanılıp kazanılamayacağını araştırmaktır. Bu amaçla çamur küllerine stabilizasyon/solidifikasyon (S/S) ve jeopolimerizasyon teknolojileri uygulanmıştır. Bağlayıcı malzeme olarak Portland çimentosu, termik santral uçucu külü ve mermer çamuru kullanılmıştır. S/S örnekleri su, jeopolimer örnekleri 8MNaOH ve NaSilNaOH çözeltileriyle aktive edilmiştir. Hazırlanan pasta örnekleri 28 günlük hava kürü sonunda basınç dayanımı ve ağır metal sızma testlerine tabi tutulmuştur. Çamur külü kullanılarak hazırlanan S/S örneklerinde 21,8 MPa, jeopolimer örneklerinde ise 50,0 MPa düzeylerine ulaşan basınç dayanım değerleri elde edilmiştir. Atık çamur külü içeren bazı örneklerin basınç dayanım düzeylerinin, atık içermeyen kontrol örneklerinin basınç dayanım düzeylerinden yüksek olması dikkat çekmiştir. Sızma testi sonucunda çamur külüyle hazırlanan örneklerin tehlike sınır değerlerinin oldukça altında kaldığı görülmüştür. Gerek sızma testi gerekse basınç dayanım testi sonuçları, çamur küllerinin, yapı malzemesi olarak değerlendirilmesi gereken bir potansiyel vadettiğini göstermektedir.
The purification stains formed in the urban waste treatment facilities of Bursa, from 2017, are removed by burning in a liquid bed burning facility with a capacity of 400 tons/day connected to the Bursa Water and Sanitation Administration. At the end of the burning process, an average of 615 tons of ashes are formed, which are expected to be removed every month. The objective of this study is to investigate whether the waste stools formed at the end of the stool burning process can be recovered as building material. For this purpose, stabilization/solidification (S/S) and geopolimerization technologies have been applied to the rubber coils. As a connective material, Portland cement, thermal power plant flying ashes and marble stone were used. S/S samples are activated with water, geopolimer samples with 8MNaOH and NaSilNaOH solutions. The prepared cake samples were subjected to pressure resistance and heavy metal penetration tests at the end of the 28-day air curve. In the S/S samples prepared using steam seed, the pressure resistance values reached the levels of 21,8 MPa and in the geopolimer samples, 50,0 MPa. Some samples containing waste rubber have noted that the pressure resistance levels of some samples containing waste rubber are higher than the pressure resistance levels of non-resistant control samples. As a result of the penetration test, the samples prepared with dust wire were found to remain much below the hazard limit values. If it is necessary, the pressure resistance test results indicate that the rubber cells promise a potential that should be considered as a building material.
Alan : Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Mühendislik
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
