Görüntüleme
27
İndirme
5
Sesli Dinleme
1
En yüksek iyinin ne olduğu sorusu, Sokrates ve halefleri Platon ve Aristoteles’e kadar uzanan kadim bir tartışmaya işaret eder. Fârâbî de başta siyasete ilişkin olanlar gelmek üzere çoğu eserinde bu temel sorunu irdelemiştir. İnsan için en yüce iyinin hem bu dünyada hem de öteki dünyada gerçek mutluluğa ulaşmak olduğuna işaret etmiştir. Gerçek mutluluğa ancak hakiki felsefeyle, iyiliğin ve güzelliğin kaynağı olan Tanrı’yı bilmekle ve erdeme uygun bir yaşamla ulaşılabileceğini belirtmiştir. Fârâbî bu görüşleriyle gerçek mutluluğun hikmet sahibi, bilgi-eylem ilişkisini kuran gerçek filozof, peygamber, hakiki yönetici ve bilge kişilerce kazanılabileceğini göstermektedir. Öte yandan Fârâbî’de mutluluk Tanrı’yı bilmekle ve erdemli eylemleri yapmakla mümkün olduğu gibi insan için ölümsüzlük de yine metafizik bilgide saklıdır. Dolayısıyla maddeye bağlı ruhların kaderi maddenin kaderi gibidir. Onlar ölümsüz ve mutlu olmayacaklardır. Sonuç olarak Fârâbî’nin ahlâk kuramının özü akli ve ahlâki alanda kişinin tam olarak kendini gerçekleştirmesi, bütün güç ve yeteneklerini mükemmelleştirmesi esasına dayanır. Fârâbî’nin ahlâkta ortaya koyduğu görüşler farklı açılardan değerlendirilip eleştirilebilir. Buna karşın Fârâbî’nin ahlâk felsefesi mutlu olmak için akla ve iradeye dikkat çekmekte ve bunları temellendirmeye çalışmaktadır.
The question of what are the highest good points to an ancient debate that goes back to Socrates and his successors, Plato and Aristotle. Fârâbî also has examined this basic problem in most of his works, especially those related to politics. He pointed out that the highest good for man is to reach real happiness in this world and the afterlife. True happiness can be attained only with true philosophy, knowing God- who is the source of goodness, beauty-, and virtue. With these views, Fârâbî shows that real happiness can be gained by real philosophers, prophets, true rulers, and wise people who have wisdom and establish the knowledge-action relationship. On the other hand, in Fârâbî, happiness is possible by knowing God and doing holy actions, and the mystery of immortality for man is also hidden in metaphysical knowledge. Therefore, the fate of spirits attached to matter is like the fate of matter. They will not be immortal and happy. It should be stated that Fârâbî is an important philosopher for medieval Islamic philosophy. As a result, the essence of his moral theory is based on a person's full self-realisation in the mental and moral field, perfecting all his powers and abilities. Fârâbî's views on morality can be evaluated and criticised from different perspectives. On the other hand, Fârâbî's philosophy draws attention to reason and will, showing that truth and virtue are the basic conditions of a good life, and grounds all these with a solid philosophy. Correspondingly, his philosophy deserves more afford and work.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
