Abstract:

Objective: The aim of this study to evaluate the color stability of zirconia-based crown veneered with different materials after artificial aging procedures. Methods: Sixty simple and 60 anatomical designs of cores were milled from yttria-stabilized pre-sintered zirconium oxide blocks for prepared typodont the first premolar. The simple and anatomical cores were divided into 5 subgroups (Layering technique, feldspathic cemented/fused and lithium disilicate cemented/fused). Color measurement was completed via a spectrophotometer with artificial aging procedures. ∆E values were calculated with CIEDE2000 formula. ANOVA was used to evaluate the ∆E values among the groups. Post hoc comparisons between examples were conducted using the Bonferroni test. Results: The ∆E values of the simple core design (1.5±0.5) were significantly lower compared to the anatomical core group (2.89±1.03; P <.05). The layering group ∆E value (2.37±0.56) was significantly less than the other groups in the anatomical core design (P <.05). Additionally, no significant differences existed in the ∆E values between simple core design groups (P >.05). Conclusion: All groups were affected by the artificial aging procedures. The simple core designs and layering technique showed the lowest ∆E values. Also, the cementation and fused techniques did not affect the color change of restorations. Keywords: Dental CAD-CAM, Zirconia-based restorations, Color stability, Artificial aging, Spectrophotometer ÖZ Amaç: Bu çalışmanın amacı; farklı malzemelerle kaplanmış zirkonya esaslı kron restorasyonların yapay yaşlandırma işlemleri sonrasındaki renk stabilitelerini değerlendirmektir. Yöntemler: Prepare edilen standart fabrikasyon tipodont birinci premolar diş için, yttriya ile stabilize edilmiş ve önceden sinterlenmiş zirkonyum oksit bloklardan 60 standart ve 60 anatomik kore tasarımı elde edilmiştir. Sabit ve anatomik kor örnekler karşılaştırılmak üzere 5 alt gruba (Tabakalama tekniği, feldspatik korun simantasyonu / seramik kaynaşması ile bağlantısı ve lityum disilikat korun simantasyonu / seramik kaynaşması ile bağlantısı) ayrılmıştır. Renk ölçümü; yapay yaşlandırma prosedürleri uygulanarak sonrasında bir spektrofotometre ile tamamlanmıştır. ∆E değerleri CIEDE2000 formülü ile hesaplanmıştır. Gruplar arası ∆E değerlerini değerlendirmek için ANOVA, örnekler arasında post hoc karşılaştırmalar için de Bonferroni testi kullanılmıştır. Bulgular: Standart sabit kor tasarımının ∆E değerleri (1.5 ± 0.5), anatomik kor grubuna göre anlamlı derecede düşük (2.89 ± 1.03; P <.05) bulunmuştur. Anatomik kor tasarımında tabakalama grubu ∆E değeri (2.37 ± 0.56) de diğer gruplara göre anlamlı derecede düşük sonuç vermiştir (P <.05). Ayrıca sabit kor tasarım grupları arasında ∆E değerlerinde anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (P > .05). Sonuç: Tüm test grupları yapay yaşlandırma işlemlerinden etkilenmiştir. Standart kor tasarımları ve tabakalama tekniği en düşük ∆E değerlerini göstermiştir. Ayrıca simantasyon ve kaynaştırma (fuse) teknikleri restorasyonların renk değişimini etkilememiştir.

Keywords: