Görüntüleme
4
Almanya’nın siyaset ve din arasındaki karmaşık ilişkisi, yıllardır toplumsal yapısını şekillendirmiş, hem yönetim yapısını hem de kültürel gelişimini etkilemiştir. Orta Avrupa’da bir dizi ulusun bir araya geldiği Kutsal Roma İmparatorluğu, imparatorlarının sık sık dînî yükümlülükleri yönetimle birleştirdiği için din ve siyasetin güçlü bir şekilde iç içe geçtiğinin bir örneğini oluşturmaktadır. Bu dinamik, 16. yüzyılda Martin Luther tarafından başlatılan Protestan Reformu ile daha da karmaşıklaşmış ve bir dizi dînî savaşa yol açmıştır. Aydınlanma döneminde seküler ilkelere olan ilginin artması, Alman devletinin kademeli sekülerleşmesini etkilemiştir. I. Dünya Savaşı sonrası Almanya’nın ilk demokratik devleti olan Weimar Cumhuriyeti, kilise ve devletin ayrılmasını benimsemiştir. Ancak Üçüncü Reich altında Nazi hükûmeti gücünü pekiştirirken, dînî kuruluşlar zulme uğramış ve manipüle edilmiştir. Almanya’nın Temel Kanunu, sosyal refah ve eğitim gibi alanlarda devlet ve dînî kuruluşlar arasında iş birliğine olanak tanırken, aynı zamanda dînî özgürlüğü garanti altına almıştır. 1990’da eski ateist Doğu Almanya’nın dînî açıdan daha çeşitli Batı ile birleşmesi, bu bağlantıya yeni bir boyut katmıştır. Bugün Almanya’nın ağırlıklı olarak seküler statüsüne rağmen, ülkenin siyasi manzarası tarih boyunca siyaset ve din arasındaki etkileşimler tarafından şekillenmeye devam etmektedir. Bu, ülkenin bu tür gerilimleri dengeleme konusundaki uzun tarihini yansıtmaktadır. Çalışmanın ana odak noktası, metodolojik bir çerçeve içinde Almanya’daki din-siyaset ilişkisinin evrimini analiz etmektir. Bu analiz, belge incelemesi ve tarihsel araştırmalarla desteklenmiştir.
Germany’s complex interrelationship between politics and religion has formed its social structure for ages, impacting both governmental structure and cultural development. The Holy Roman Empire, a collection of nations in Central Europe, served as an example of the strong entanglement of religion and politics since its emperors frequently combined religious obligations with rule. This dynamic was further compounded by the Protestant Reformation, which Martin Luther started in the 16th century and which brought to a number of religious battles. The gradual secularization of the German state was affected by the rise in popularity of secular principles during the Enlightenment. The Weimar Republic, Germany’s first post-World War I democratic state, established the separation of church and state. Nonetheless, when the Nazi government worked to consolidate its power, religious organizations were persecuted and manipulated under the Third Reich. Germany’s Basic Law allowed for cooperation between the government and religious organizations in areas like social welfare and education while simultaneously guaranteeing religious freedom. As the formerly atheist East Germany joined with the more religiously varied West, the reunification of Germany in 1990 introduced another layer to this connection. Germany’s political landscape is still shaped by the historical interactions between politics and religion, despite the country’s predominately secular status today. This reflects the country’s long history of juggling these tensions. The main focal point of the study is to analyze the evolution of the religion-politics relationship in Germany within a methodological framework. This analysis is supported by document examination and historical research.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
