Abstract:

Giriş : Bu çalışmanın amacı, İstanbul'un bir ilçesindeki bir Sanayi Kompleksi’nde çalışan çocukların aile içi şiddete maruziyetleri ve bununla ilgili faktörleri anlamaktır. Yöntem: Bu niteliksel çalışma Pendik Sanayi Kompleksi’nde çalışan çocuklar ile yürütülmüştür. Bu çocuklar Çalışan Çocuklara Yardım Topluluğu gözetiminde bu Kompleks'de çalışıyorlardı. Veri toplamak için her biri 10 çocuktan oluşan üç odak grup görüşmesi, bir moderatör ve bir raportor eşliğinde yapılmıştır. Odak grup tartışmaları bu çocukların iş yerlerinde ve mesai saatlerinde gerçekleştirildi. Fenomenolojik yaklaşım ve tematik analiz kullanılmıştır. Bulgular: Bizim örneklemimiz, 14-18 yaş arasındaki erkek çocuklardan oluşmakta idi. Çoğunluk ilkokuldan mezun olamamış düşük gelirli ailelerin çocuklarıydı. veri analizi sonucunda dokuz tema elde edildi: Evde şiddet algısı / açıklaması, ebeveynler tarafından yanlış anlaşılma, cezayı hak etme, ebeveynlere yönelik duygular, mali konular ve şiddet düşünceleri, çocuklar tarafından tanımlanan saldırganlık, ebeveyn olma ve kendi çocuklarını nasıl terbiye edecekleri ile ilgili düşünceleri, eğitimleri ile ilgili düşünceleri ve şiddetin sebepleri. Çocuklar evde şiddete maruz kaldıktan sonra, ev dışında da agresif olduklarını itiraf etmişlerdir. Çocukların bazıları aile içi şiddet nedeninin maddi sorunlar olduğuna inanıyordu ve kendi çocuklarını disipline etmek için fiziksel ceza uygulayabileceklerini belirtmişlerdir. Sonuç: Fiziksel cezayı bir norm olarak kabul etmek aile içi şiddet için bir risk oluşturmaktadır. Bu çalışmanın katılımcıların bazıları kendi çocuklarını disipline etmek için fiziksel ceza uygulayabileceklerini belirtmişlerdir. Bu yüzden, bütün toplum normlarını değiştirmek için kendi kaynaklarını kullanabilir.

Keywords: