Yerel mısır genotipleri genetik çeşitliliğin muhafazası için değerli gen kaynaklarıdır. Bu popülasyonların ticari değere sahip özellikler bakımından karakterizasyonu önem taşımaktadır. Günümüzde nişasta özellikle sanayi ürünü olarak değerlendirilmekle birlikte pek çok farklı alanda kullanılmaktadır. Glukoz ve fruktoz ise tatlandırıcı sektöründe yoğun kullanılan ve tatlandırıcı şurup üretimi için vazgeçilmez olan iki bileşendir. Bu araştırmanın amacı daha önce nişasta, glukoz ve fruktoz özellikleri bakımından hiç incelenmemiş yüz elli yerel köy popülasyondaki değişimi tespit etmektir. Varyasyonu belirleyebilmek için mısır tanelerinde bulunan nişasta, glukoz ve fruktoz bileşenlerinin miktar tayini spektorofotometrik yöntemler kullanılarak spektorofotometre ve microplate ile gerçekleştirilmiştir. Laboratuvar analizleri sonucu elde edilen verilerin istatistiksel analizleri augmented deneme desenine uygun olarak analiz edilmiştir. Yerel mısır genotiplerinin sahip olduğu ortalama nişasta oranı %68,31 fruktoz oranı %0,22 ve glukoz oranı %0,63 olarak tespit edilmiştir. Bu genotiplerin ilerleyen yıllarda yapılacak ıslah çalışmalarında gen kaynağı olarak değerlendirilebileceği düşünülmektedir.
Local Egyptian genotypes are valuable genetic sources for the preservation of genetic diversity. The characterization of these populations is of importance in terms of characteristics of commercial value. Today, the niche is
Alan : Ziraat, Orman ve Su Ürünleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|