Özet:

This literary study aims to reveal the tendency of poetry as a poetic phenomenon in the life of the poet (Muhammad al-Furati), a tendency toward a world far from reality, a tendency toward a world far from reality, a tendency toward a world far from reality, a tendency toward a world far from reality, a tendency toward a world far from reality, a tendency toward a world far from reality, a tendency toward a world far from reality. In general, it is not a sense of self-reliance. On the contrary, it is the psychological reflection of the personality in the environment in which self-release is dominated while living within the society without leaving its homeland. Since there is a sense of loneliness and psychological emptiness in a person, disappointment and frustration have become prisoners, the appearance of external self-exclusion and exclusion is linked to the poet’s relationship with society and people. The sense of alienation constitutes a subjective and existential fragment in the poet’s poetry. That’s why poetry has a wide and open sphere in the world of self-reliance. However, it carries the consciousness of reality, the existence of self and the image of others. In the end, the poem translates this vision to us as impressive and creative.

Anahtar Kelimeler:

Özet:

Özet Bu edebi çalışma şairin (Muhammed el-Furati) hayatında şiirsel bir fenomen olarak ötekileşmeyi, gerçeklikten uzak bir dünyaya doğru bir eğilim, kabul edilme ve reddedilme, üzüntü ve acı arasında sahip olduğu çelişkili duygu ve düşünceler, gerçeklikten uzak, arzulanan bir dünyaya yönelme eğilimini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Genel anlamda ötekileşme için gurbet hissi denilmez. Aksine, kendi vatanından ayrılmadan toplum içinde yaşadığı halde ötekileştirmenin hâkim olduğu ortamdaki kişiliğin oluşturduğu psikolojik yansımasıdır. Kişide yalnızlık ve psikolojik boşluk duygusu olduğu için, hayal kırıklığı ve karamsarlığın esiri olmuş, dıştan ötekileştirilmesi ve dışlanma görünümü şairin toplum ve insanlarla olan ilişkisiyle bağlantılıdır. Yabancılaşma hissi şairin şiirinde öznel ve varoluşsal bir saplantı oluşturmaktadır. Bu yüzden şiir, ötekileşme dünyasında geniş ve iç açıcı bir alana sahiptir. Bununla birlikte gerçekliğin farkındalığını, benliğin varlığını ve ötekinin imgesini taşımaktadır. Sonunda ise şiir bu vizyonu bize etkileyici ve oluşturucu olarak aktarmaktadır.