Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
15
İndirme
1
Tosyevî olarak da bilinen on altıncı yüzyıl müelliflerinden Abdülmecîd bin Şeyh Nasûh bin İsrâ’îl (ö. 1588) mutasavvıf bir çevrede yetişmiştir. Dedesi ve babası vesilesiyle Kâdiriyye ve Zeyniyye tarikatlarını yakından tanıyan Tosyevî, Nakşibendiyye tarikatının önemli isimlerinden biri olan Molla Câmî (ö. 1492) tarafından kaleme alınan, nazarî tasavvuf ve vahdet-i vücûd ile alakalı Levâyih adlı eseri Türkçe’ye tercüme etmiştir. Dolayısıyla söz konusu tercüme, tek bir tarikatın değil de birçok tarikatın aynı anda faydalanabileceği bir muhtevaya sahiptir. Tosyevî tercümesine Tercemetü’l-Levâyih adını vermiştir. Levâyih hem Osmanlı döneminde hem de sonrasında farklı yazarlarca doğrudan tercüme, intibah gibi farklı şekillerde Türkçe’de yeniden üretilmiştir. Doğal olarak her bir mütercimin tercüme esnasında farkında olarak veya olmayarak riayet ettikleri bir tercüme stratejisi bulunmaktadır. Bir mütercimin tercüme stratejisini tespit etmek için çeviribilim kuramlarından faydalanmak gerekir fakat çeviribilim kuramları ve Osmanlı tercümelerinin bir arada ele alındığı çalışma sayısı maalesef yeterli miktarda değildir. Tosyevî’nin eserinin çeviriyazımlı metnini sunmayı amaçlayan bu makalede Tercemetü’l-Levâyih ve Levâyih tercüme açısından kısaca mukayese edilmiş ve Tosyevî’nin nasıl bir tercüme stratejisi benimsediği birkaç örnek vasıtasıyla gösterilmeye çalışılmıştır. Tosyevî’nin Farsça metne yönelik ekleme, eksiltme ve yeniden düzenleme gibi tasarruflarda bulunduğu iddia edilmiş ve bunlardan örnekler sunulmuştur.
Abd al-Majeed b. Shayhk Nasuhk b. Israel (d. 1588), also known as Tosyevi, grew up in a Sufi environment. Tosyevî, who was closely acquainted with various Sufi orders thanks to his grandfather and father, translated The Lavāyīḥ written by Jami (d. 1492). Tosyevî named his translation, The Tarcama al-Lavāyīḥ. The Lavāyīḥ was about theoretical mysticism and the unity of being and was reproduced in Turkish through different means such as direct translation and adaptation by different authors, both during the Ottoman period and afterward. Naturally, each translator had a different translation strategy that they observed during the translation, whether consciously or not. To determine the translation strategy of a translator, it was necessary to use translation theories, but unfortunately, the number of studies that combine translation studies and Ottoman translations was not sufficient. This article aimed to present the transcribed text of Tosyevî's work, The Tarcama al-Lavāyīḥ and The Lavāyīḥ were compared in terms of translation and the translation strategy that Tosyevi adopted is shown by several examples. It was claimed that Tosyevi made use of such practices as adding, subtracting, and rearranging the Persian text, and examples of them are presented.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
