Görüntüleme
48
İndirme
9
Türkiye’de İslamcı grupların yayın faaliyetleri özellikle 1980’lerin ikinci yarısında iç sosyopolitik dinamiklere ve İslam ülkelerinde gözlenen politik tartışma ve canlanmaya paralel olarak artış göstermiştir. Bu yayınlar hem endoktrinasyon çabasının yazılı kaynaklarını oluşturmuş hem de İslami motifler içeren metinlerin popülerlik kazanmasını sağlamıştır. Sözü edilen dönemin ilgi çeken özelliği, İslamcı yayınların hedef okur kitlesini ve buna uygun biçimde yayın yelpazesini genişletme çabasıdır. İslami metinlerin konuları çeşitlenmiş ve yeni yayınlar okuyucuyla buluşmuştur. Yetişkin erkeklere seslenmenin yanı sıra kadınlara ve çocuklara hitap etmenin gerekli ve önemli olduğunu keşfeden İslamcı gruplar peşi sıra çocuk, aile ve kadın dergileri yayınlamıştır. Sözü edilen yayınlar hem tematik olarak hem de üslup açısından yetişkin erkeklere hitap edenlerden görece farklıdır. Yazar kadrolarındaki isimlerin birçoğu politik dergilerde de yazmakla beraber çocuk ve kadın yayınlarında daha yalın ve yumuşak bir üslubu takip etmişlerdir. İslamcı kadın ve çocuk dergilerinin bir yandan ağırlıklı olarak politika dışındaki konulara yer vererek hitap ettiği kitleye hoş vakit geçirme olanağı sunduğu bir diğer yandan da onları dolaylı biçimde İslamcı siyasetin sembolleri ve gündemiyle tanıştırdığı söylenebilir. 1980’lerin sağ yayın faaliyetleri içinde yer alan Türk-İslam sentezci ve İslamcı çocuk dergileri, aralarındaki kimi farklılıklara rağmen dindar nesil yetiştirilmesi hedefi açısından ortaktır. Bu dergiler ebeveynlere, çocuklara “yerli” ve “edepli” bir yayın vaat etmiş, kendilerini genel çocuk dergiciliğinden ayırt etmeye özen göstermiştir Bu çalışma, 1980’lerin ilk günlerinden İslamcı siyasetin gözle görülebilir biçimde yükselişe geçtiği 1990’ların başına uzanan “uyanış” döneminde “mümin çocuğu” inşa etme çabalarını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın merkezinde, sosyokültürel alanda İslam referansıyla hegemonya tesis etmeye çalışan, bir başka ifadeyle tebliğ ve irşat odaklı faaliyetlerle toplumu aşağıdan yukarıya doğru İslamlaştırma yöntemini seçen dini grupların yayınları yer almaktadır. Bu çerçevede çocukluğun nasıl tahayyül edildiği, çocuklara yönelik İslamcı süreli yayınlarda hangi temaların öne çıkarıldığı, Türkiye Çocuk, Can Kardeş, Gül Çocuk gibi dergilere odaklanmak suretiyle, erken cumhuriyet döneminin seküler örnekleriyle kıyaslanarak incelenmektedir. Amaç, hegemonya kurma çabasındaki İslami grupların erken cumhuriyet döneminde olduğu gibi nesil inşasına politik bir misyon yüklediğini, İslamcılığın “uyanış” döneminde liberalçoğulcu bir çizginin değil militan bir mücadele hattının belirgin olduğunu ve sözü edilen mücadelenin ulusal kimliğin revizyonu ve medeniyet algısındaki değişimi kapsadığını çocukluk teması üzerinden gösterebilmektir.
In Turkey, the broadcasting activities of Islamic groups have increased in parallel with internal socio-political dynamics and political debate and revival observed in Islamic countries, especially in the second half of the 1980s. These publications both created the written sources of the endoctrination effort and made texts containing Islamic motives become popular. The interesting feature of the aforementioned period is the effort of Islamic publications to expand the target audience and the broadcast range accordingly. The topics of the Islamic texts have varied and new publications have met with the reader. Islamist groups that found it necessary and important to talk to adult men and women and children have published children, family and women magazines. The aforementioned publications are relatively different from those addressed to adult men both thematic and stylistically. Many of the names in the writer's staff have been written in political journals and followed a smooth and smooth style in children's and women's publications. It can be said that Islamic women and children’s magazines, on the one hand, offer the opportunity to enjoy the audience which they address primarily out of politics, and on the other hand, they are indirectly introduced to the symbols and agenda of Islamic politics. The Turkish-Islamic synthesist and Islamic children's magazines, which are involved in the 1980s' right-wing broadcasting activities, are common in terms of the goal of educating religious generations, despite some differences between them. These magazines promised to parents, to children a "local" and "accurate" publication, which has taken care of distinguishing themselves from the general child magazine This study aims to analyze the efforts to build a "believing child" in the "rebuilding" period that dates from the early days of the 1980s, when Islamic policy has emerged in a visible way. In the center of the study, the publications of religious groups seeking to establish hegemony with Islamic reference in the socio-cultural field, in other words, with communications and communications-oriented activities, which choose the method of Islamizing society from below to above. In this context, how childhood is imagined, what topics are highlighted in Islamic periodic publications for children, with the focus on magazines such as Turkish Child, Can Brother, Rose Child, compared with secular examples of the early Republic period. The objective is to show that the Islamic groups in their efforts to establish hegemony, as in the early Republican period, have put a political mission on the generation building, that in the period of Islamism’s “resurrection” there is a clear line of liberalism, not a line of militant struggle, and that the aforementioned struggle covers the revision of national identity and the change in the perception of civilization.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
