Özet:

Amaç: Bu çalışmamızın amacı, otopsi kayıtlarından yararlanarak bölgemizdeki travmaya bağlı çocukluk dönemi ölümlerinin epidemiyolojik ve bazı klinik özelliklerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 0-17 yaşları arasındaki 122 olgunun savcılık dosya belgeleri, otopsi raporları, olay yeri inceleme ve ölü muayene tutanakları incelenmiştir. Bulgular: Toplam 122 olgunun 75’i (%61.5) erkek ve yaş ortalamaları 9.1±5.4 idi. En yüksek mortalite oranının 36 olgu (%29.5) ile 5-9 yaş arasında olduğu belirlendi. En önemli ölüm sebebinin kaza (%84.4) olduğu ve kazalar içinde desık 73 vaka (% 59.8) ile motorlu taşıt kazalarının görüldüğü tespit edildi. Motorlu taşıt kazalarınınsık 25 olgu (%34.2) ile 5-9 yaş arasındaki çocuklarda görüldüğü saptandı. Motorlu taşıt kazalarının 38’inin (%58.0) araç dışı kaza olduğu tespit edildi. En sık yaralanan vücut bölgesinin, 85 olgu (%69.7) ile baş-boyun bölgesi olduğu belirlendi. Toplam 26 olguda (%21.3) otopsi yapıldığı saptandı. Sonuç: Çocukluk çağı travmalarında, motorlu taşıt kazalarının ve yüksekten düşmelerin ön planda olduğu ve çoğunlukla taşıt kazalarının yayaya çarpma şeklinde meydana geldiği görülmektedir. En fazla baş-boyun bölgesinin etkilendiği, ölümlerin çoğunlukla olay yerinde olduğu ve ölüm sebebinin tayininde adli dış muayenenin yeterli olduğu anlaşılmaktadır. Anahtar Kelimeler: Çocukluk Dönemi, Yaralanma, Ölüm, Otopsi

Anahtar Kelimeler: