Özet:

Hicri 7. yüzyıl’ın önde gelen Endülüs şairlerinden ve edebiyat eleştirmenlerinden olan Kartâcennî, edebiyat eleştirisi alanında telif etmiş olduğu Minhâcu’l- buleğâ adlı eserinde, Aristo gibi antik Yunan filozoflarının edebiyat eleştirilerinden istifade ederek özgün bir eleştiri yöntemi ortaya koymuştur. Arap edebiyatının batı birikimini özümseyerek şiire biçim bakımından yeni açılımlar sunduğu Endülüs edebiyatının duayen isimlerinden Kartâcennî, edebi yapıtların amacının “gerçeği olduğu gibi yansıtması” teorisinden hareketle şiirde mana bütünlüğü ilkesini savunmuş ve şiirin tüm unsurlarıyla bu yapısal bütünlüğü sağlamasının önemine vurgu yapmıştır. Bu makale, Kartâcennî’nin bu teorisini üzerinde başarılı bir şekilde uyguladığını düşündüğümüz “Sübhâniye” kasidesini araştıracaktır. Giriş bölümünde şairin hayatı hakkında kısa bir bilgi verilecektir. Birinci bölümde Kartâcennî’nin Minhâcu’l-Büleğâ eserindeki “yapısal bütünlük” konusu ele alınacaktır. İkinci bölümde ise, yapısal bütünlüğün bahsedilen kasidede nasıl işlendiği incelenecektir.

Anahtar Kelimeler: