Özet:

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada hastası yoğun bakım ünitesinde yatan hasta yakınlarının, sağlık çalışanlarına uygulanan şiddete ilişkin görüşleri ile öfke düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. YÖNTEM ve GEREÇLER: Kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapılan bu çalışmanın örneklemini bir üniversite hastanesinin yoğun bakım ünitelerinde yatan hastaların yakınları oluşturdu. Verilerin toplanmasında hasta yakınlarının sosyo-demografik özelliklerini ve sağlık çalışanına şiddete yönelik görüşlerini içeren anket formu ve Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği kullanıldı. Veriler SPSS 21.0 programında, sayı yüzde, ortalamalar, Mann Whitney-U ve Kruskall Wallis testleri kullanılarak değerlendirildi. BULGULAR: Hasta yakınlarının % 92’si şiddet uygulamanın hak arama yöntemi olmadığını düşünmekte, % 13,3’ü sağlık çalışanına uygulanan şiddeti bazen onaylamaktaydı. Katılımcıların % 69,3’ü uzun süre bekletilmeyi, % 66,7’si, hasta ile ilgili bilgilendirme yapılmamasını, % 53,3’ü hasta ve yakınlarının sabırsız davranışlarını, % 44’ü şiddeti uygulayanların eğitimsizliklerini şiddet nedeni olarak belirtmişti. Sağlık çalışanlarına uygulanan şiddeti bazen onaylayan hasta yakınlarının sürekli öfke ve öfke dışa vurum puanları yüksek, öfke kontrol düzeyleri düşüktü (p<0.05). TARTIŞMA ve SONUÇ: Şiddet olayları sağlık çalışanları ve sağlık sistemi kadar şiddet uygulayanların bireysel özelliklerinden de kaynaklanmaktadır. Bireylerin öfke düzeyleri arttıkça, öfkelerini kontrol etmeleri zorlaşmakta ve şiddet eğilimleri artmaktadır.

Anahtar Kelimeler: