Özet:

Kitlesel turizm yerini zamanla bireysel turizme bırakırken, bozulmamış doğal alanlara yönelik bir turizm akımı başlamış, bu alanların daha planlı ve kontrollü olarak turizme açılması gerektiğine inanılmıştır. Ekoturizm bu planlı ve kontrollü gelişmeyi sağlamak üzere yaygın kabul gören ve kendini diğer turizm türlerine nazaran yenileyen yegâne turizm hareketidir. Ekonomik, ekolojik ve sosyal kültürel boyutlarıyla ekoturizmi sürdürülebilir bir yapıda geliştiren güncel uygulamalardan bazıları bu çalışmanın da konusu olmaktadır. Jeoturizm, yerkürede jeolojik ve jemorfolojik miras alanlarında gerçekleşen bir turizm şeklidir. Jeoturizm, jeosit veya jeolojik miras durumundaki doğal varlıkları, mağara, kanyon veya etkileyici yer şekillerini görmek, tanımak veya inceleme amaçlı yapılan turizm çeşididir. Jeoturizmi eğitim turizmi içinde de sayabilmek mümkündür. Bu anlamda Türkiye coğrafyası potansiyel bir jeoturizm bölgesinde yer almaktadır. Çalışmada Türkiye’de jeoturizm odaklı eğitim yoluyla kırsal kalkınma olanakları sorgulanmıştır. Ayrıca Türkiye’deki kırsal sosyolojinin izinde kırsal gelişim dinamiklerinin geçmişten gelen izlerini yine kırsal sahadan seçilen jeolojik ve jeomorfolojik açıdan değerli bazı doğal yerleşmeler üzerinden de sürmeyi hedeflemektedir. Sürdürülebilir turizm anlayışı çerçevesinde çeşitlenen turizm türleri arasındaki farklara da vurgu yapan çalışma, jeoturizm bilincinin ekoturizm benzeri bir etki yaratabileceği varsayımını test etmiştir.

Anahtar Kelimeler: