Özet:

Elektrik enerjisinin doğaya zarar vermeden ve sürdürülebilir bir formda üretimini sağlamak gelecek nesillerimiz için bir zorunluluktur. Bu bağlamda yenilenebilir enerji kaynakları sürdürülebilir bir kaynaktır. Yenilenebilir enerji kaynakları arasında en potansiyeli yüksek kaynak ise güneştir. Literatürde en yaygın olarak çalışılan güneş hücreleri ise Silisyum tabanlı güneş hücreleridir. Ancak Silisyum tabanlı güneş hücrelerinin üretimi zor ve maliyetlidir. Bu olumsuzlukları ortadan kaldırmak için literatürde organik güneş hücreleri üzerine çalışmalar yapıldığı görülmektedir. Ancak organik güneş hücrelerinin piyasada bulunan Silisyum tabanlı güneş hücrelerine göre Güç Enerji Dönüşümü (PCE) değerleri çok düşüktür. Aynı zamanda organik tabanlı güneş hücreleri silisyum tabanlı güneş hücreleri ile karşılaştırıldığında daha kararsız olduğu gözlenmektedir. Organik güneş hücresi ailesi literatüründe üzerine çalışmalar yapılmaya devam edilmekte olan önemli konulardan birisi de Perovskit güneş hücreleridir. Perovskit güneş hücreleri ilk üretimlerinden (~2009) çok kısa bir zaman sonrasında (~2015) PCE değeri ~%20’leri geçerek silisyum tabanlı hücreler ile karşılaştırılabilir duruma gelmiştir. Ancak Perovskit güneş hücresi üretimden sonra kararsızlık problemi yaşamaktadır. Üretimi kolay, maliyeti düşük ve doğa dostu bir ürün olan Perovskit güneş hücreleri kararsızlık problemlerinin aşılmasından sonra gelecekte ticari güneş hücresi olma potansiyeli yüksek bir malzemedir. Bu çalışmada Perovskit güneş hücrelerinin ilk üretiminden günümüze kadar geçen sürede özellikle kararsızlık problemleri üzerine literatürde yayınlanan çalışmaların bir derlemesi hazırlanmıştır.

Anahtar Kelimeler: