Görüntüleme
27
İndirme
8
Türk akademisinde hadis alanına dair birçok eser telif edilse de bunlar arasında Hanbelîlik ile ilgili eserler yok denecek kadar azdır. Ramazan Özmen’in Hanbelî usûlcülerinin hadis metodolojilerine dair eseri, Türkiye’de Hanbelî usûlcülerinin hadis anlayışına dair ilk çalışma olma özelliğini taşır. 2004 yılında tez olarak savunulan eser, 2018 yılında kitap olarak okuyucuya sunulmuştur. Hanbelî mezhebinin usûl anlayışıyla ilgili bazı fikirler sunması bakımından önemli olan eserin Giriş bölümünde yazar, Hanbelî mezhebinin doğuşu ve literatürünün oluşmasına, Arap ve Batılı araştırmacılar tarafından Hanbelîlik ile alakalı yapılan çalışmalara, Birinci Bölüm’de Hanbelî usûlcülere göre mütevâtir haber ve haber-i vâhid ile ilgili konulara, İkinci Bölüm’de ise râvi ve rivayet ile ilgili bazı meselelere değinir. Yazarın, yer yer ilginç ve anlaşılması güç bazı iddia ve ifadeleri vardır. Nitekim Giriş’te mezhepler arasındaki farkın, “basit bir metodoloji farkı” olduğunu iki yerde tekrarlayan (s. 44, 49) yazar, metodoloji farkının gerçekten bahsettiği kadar önemsiz olup olmadığını kanıtlamaz ve bu küçük metodoloji farkının ne olduğuna değinmez.
The Turkish Academy has many works on the field of hadith written, but among them works related to Hanbelîlik are not enough to disappear. The work of Ramazan Özmen on the Hadhid methodologies of the Hanbelî usûlîs has the characteristic of being the first work on the understanding of the Hadhid of the Hanbelî usûlîs in Turkey. The work, which was defended as a thesis in 2004, was presented to the reader as a book in 2018. The author in the Introduction section of the work, which is important in terms of the presentation of some ideas about the process of understanding of the Hanbelî mezheb, refer to the formation of the Hanbelî mezheb and the literature, the work done by Arab and Western researchers related to Hanbelîlik, in the first part, according to the Hanbelî mezhebs, the subjects related to humble news and news-i vâhid, and in the second part, some issues related to râvi and rivayet. The author has some claims and expressions of the place is interesting and the power to understand. Indeed, the author, repeating in the Introduction that the difference between the disciples is "a simple methodological difference" in two places (p. 44, 49) does not prove that the difference in methodology is indeed less important as it is mentioned, and does not point to what this small methodological difference is.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
