Citation Number
4
Views
23
Downloands
1
Edebiyatta kanon, otoritelerin belirlediği ölçülerdeki yazar ve şairlerin bir arada anılması ve onlara benzeme koşuluyla başkalarının da bu kümeye alınmasıyla oluşur. Edebiyat öğretiminde kanon, toplumun edebiyat algısının politik bir süzgeçten geçerek oluşmasına yol açar. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de oluşturulan dil ve edebiyat dersi öğretim programlarında en sık hangi yazar ve şairlere yer verildiğini araştırmak bu şair ve yazarlardan bir kanon oluşturulup oluşturulmadığını ortaya koymaktır. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Buna göre Cumhuriyet’ten sonra Türkiye’de hazırlanan toplam yedi dil ve edebiyat dersi öğretim programı incelenmiştir. 1950 öncesindeki öğretim programlarında yazar ve şair adı bulunmamaktadır. 1950 itibariyle dil ve edebiyat dersi öğretim programlarında politik ve sanatsal bakımdan yenilikten değil gelenekten yana olan, muhafazakâr yazar ve şairlerin daha çok anıldığı bulgulanmıştır. Çalışmanın sonunda Türkiye’deki dil ve edebiyat dersi öğretim programlarında adı en sık geçen sanatçıların sırasıyla Yahya Kemal Beyatlı (20), Mehmet Akif Ersoy (17) ve Necip Fazıl Kısakürek (16) Ahmet Hamdi Tanpınar (15), Ahmet Haşim (15), Namık Kemal (13), Yunus Emre (11) ve Peyami Safa (10) olduğu görülmüş tür. Anılan yazar ve şairler sanatsal ya da politik duruş bakımından muhafazakâr bir çizgidedirler ya da Cumhuriyet öncesi dönemine ait sanatçılardır.
In literature, the canon is formed by the joint mention of the writers and poets in the dimensions determined by the authorities and by the condition that others are similar to them. In the teaching of literature, the canon leads to the formation of the society’s literary perception through a political spark. The purpose of this study is to investigate which writers and poets are most frequently included in the language and literary lessons created in Turkey; to reveal whether a canon from these poets and writers was created or not. In this study, the method of document analysis was used from the quality research methods. According to this, a total of seven languages and literature courses prepared in Turkey after the Republic have been studied. There were no writers and poet names in the 1950s' teaching programs. Since 1950, language and literature lessons have been found to be more mentioned in the curriculum of conservative writers and poets, who are not political and artistically for innovation, but for tradition. At the end of the study, the names of the most frequently passed artists in the language and literary lessons in Turkey are Yahya Kemal Beyatlı (20), Mehmet Akif Ersoy (17) and Necip Fazıl Kısakürek (16) Ahmet Hamdi Tanpınar (15), Ahmet Haşim (15), Namık Kemal (13), Yunus Emre (11) and Peyami Safa (10). The aforementioned writers and poets are a conservative line in terms of artistic or political attitude or artists belonging to the pre-Republican period.
Field : Filoloji
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
